Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : TCK’nın 73/1-2 ve CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca düşmeTaksirle yaralama suçundan sanık hakkında açılan kamu davasının düşmesine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanık hakkında, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi, verilen bu kararın temyiz incelemesine tabi olmaması sebebiyle, bu karar yönünden kanun yararına bozma yoluna gidilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine ancak;Olay gecesi sanığın idaresindeki araçla, karılı ve buzlu yolda, başka bir kaza nedeni ile duraklayan önündeki araca çarptığı ve çarpmanın etkisi ile savrularak zincirleme kazaya neden olduğu, aracında bulunan arkadaşı katılan ... ...'ın vücut fonksiyonlarını 3. derecede etkileyen kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralanmasına neden olduğu olaydan yaklaşık 42 dakika sonra yapılan ölçümde 193 promil alkollü olduğunun tespit edildiği; bu nedenle atılı trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve taksirle yaralama suçlarının oluştuğu, zarar suçunun oluştuğu ahvalde ayrıca tehlike suçundan cezalandırma imkanının bulunmadığı, TCK'nın 89/2. maddesi kapsamındaki yaralanmaların bilinçli taksirle işlenmesi halinde aynı Kanunun 89/5. maddesi uyarınca şikayete tabi olmadığı gözetilip, sanığın TCK'nın 89/1, 22/3, 89/2-b maddeleri gereğince bilinçli taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmesi gerekirken; suçun bilinçli taksirle işlendiği gözetilmeyip TCK'nın 89/2-b maddesi kapsamındaki yaralama suçunun takibinin şikayete tabi olduğu ve katılan mağdurun kolluk aşamasında şikayetçi olmadığı şeklindeki isabetsiz gerekçe ile davanın düşmesine, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.