Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 13203 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 22408 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürmeHüküm : TCK' nın 85/1, 22/3, 62, 53, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet,sürücü belgesinin geri alınması, hak yoksunluğuTaksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü :Sanık sürücünün, olay günü gece saat 04.30 sıralarında, meskun mahal içi, 8 metre genişlikte, refüjle bölünmüş, tek yönlü, iki şeritli, aydınlatması mevcut, görüşü açık yolda, 3,5 saat sonra yapılan ölçüme göre 1,84 promil alkollü vaziyette, yönetimindeki kamyonet ile 5. viteste aşırı süratle seyretmekte iken olay mahalline geldiğinde, aracının sağ ön kısmıyla, seyir istikametine göre sağ tarafta nizami, kurallar dahilinde park halindeki kamyonun sol arka kısmına önlemsiz şekilde arkadan çarpması neticesi aracında yolcu olarak bulunan kişinin ölümüne neden olması şeklindeki olayda, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, meydana gelen zararın ağırlığı, maddede öngörülen cezanın alt sınırı ve sanığın tam ve asli kusurlu oluşu nazara alınmak suretiyle, adalet, hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilerek asgari hadden uzaklaşılması gerektiği gözetilmeden alt sınırdan ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, eksik incelemeye ve olayda bilinçli taksirin oluşmayacağına ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Taksirli suçlarda TCK’nın 53/1. maddesinde yazılı hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasındaki TCK’nın 53/1. maddesine ilişkin bentlerin hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.