Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12907 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 20279 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi : Sulh Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralama Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin kusura ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Hükmün esasını oluşturan kısa kararda ve hükmün gerekçe bölümünde sanığın kusurunun bulunmaması nedeniyle atılı suçtan beraatine karar verilmesi karşısında, hüküm fıkrasında kanun maddesinin CMK'nın 223/2-c maddesi yerine, anılan Kanunun 223/2-b maddesi olarak yazılması,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının "B" bendindeki "CMK'nın 223/2-b maddesi" ibaresinin çıkartılarak yerine "CMK'nın 223/2-c maddesi" ibaresinin getirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.