Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : Sanıklar hakkında ayrı ayrı TCK’nın 89/4, 50/4-1a, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler sanık ..., sanık ... müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin sanıklara az ceza verildiğine, hükmedilen hapis cezasının paraya çevrilmemesi gerektiğine, sanık ...'ın eksik inceleme ile hüküm verildiğine, kusura, sanık ... müdafiiinin sanığın kusuru olmadığı, beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanıklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde cezanın hapse çevrileceğinin ihtarı yerine infazı kısıtlar biçimde “hapse çevrilmesine” karar verilmesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 5. paragrafındaki ''hapse çevrilmesine'' ibaresinin çıkartılarak yerine “hapse çevrileceği ihtarına“ ibaresinin ilave edilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.