Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusuru olmadığına eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;Olay tarihinde, saat 11.25 sıralarında sanık idaresindek otomobil ile Gemlik istikametinden Bursa istikametine doğru 7 metre genişliğinde, tek yönlü, bariyerle bölünmüş, iki şeritli yolda seyir halindeyken seyir yönüne göre yolun sol tarafından sağ tarafına geçmek üzere aniden bariyerlerin üstünden atlayarak yola giren yayaya aracın sol ön kısmı ile çarpması sonucu yayanın vücudunda hayati fonksiyonlarını ağır 5.derecede etkileyecek şekilde yaralandığı olayda; tanık ...’nun 23.08.2009 tarihli kolluk ifadesinde “kardeşi ...’ın kendisinin sol tarafında yola yakın tarafta olmak üzere kaldırımda birlikte yürüdükleri sırada sanığın aracının arka taraftan mağdura vurduğunu belirttiği, mağdurdaki yaralanmanın niteliği, aracın sol ön kısmının hasarlandığı tanığın ifadesinin oluşa uygun olmadığı, sanığın hızına ilişkin bir tespitin de dosya kapsamına göre bulunmadığı dikkate alındığında; ilk geçiş hakkını yolda seyir halinde bulunan araçlara bırakmayan ve yaklaşmakta olan otomobilin hızını-mesafesini de dikkate almadan yola giren yayaya karşı sanığın alabileceği tedbir bulunmadığı gözetilerek beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; 17.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.