Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : TCK’nın 89/1, 62, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet ve temyiz talebinin reddi Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm ile temyiz isteminin reddine ilişkin karar, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanık hakkında verilen 07/09/2015 tarihli hükümle 1.500 TL adli para cezası yanında TCK'nın 53/6. maddesinin de uygulanmasına karar verilmesi sebebiyle hükmün temyizi kabil olduğundan, temyiz isteminin reddine ilişkin 29/09/2015 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusuru olmadığına eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde cezanın hapse çevrileceğinin ihtarı yerine infazı kısıtlar biçimde “hapse çevrilmesine” karar verilmesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 5. paragrafındaki ''hapse çevrileceğine'' ibaresinin çıkartılarak yerine “hapse çevrileceği ihtarına“ ibaresinin ilave edilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.