Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12700 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 14656 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürmeHüküm : Sanıklar hakkında ayrı ayrı; TCK'nın 85/2, 62/1, 50/4-1.a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar müdafiileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:1-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün temyizen incelenmesinde;Sanık hakkında taksirle bir kişinin ölümüne sebebiyet vermesi nedeniyle kurulan hükümde, temel cezanın belirlenmesi sırasında, uygulama maddesinin "TCK'nın 85/1. maddesi" yerine "TCK'nın 85/2. maddesi" şeklinde hatalı olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak değerlendirilmiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, kusura, teşdiden hüküm kurulmasına, beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 2- Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün temyizen incelenmesine gelince;Sanıklar hakkında taksirle bir kişinin ölümüne sebebiyet vermeleri nedeniyle kurulan hükümde, temel cezanın belirlenmesi sırasında, uygulama maddesinin "TCK'nın 85/1. maddesi" yerine "TCK'nın 85/2. maddesi" şeklinde hatalı olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak değerlendirilmiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafiilerinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; ...Ltd.Şti. adlı iş yerinde işçi olarak çalışan ...'ın yolcu taşınması için herhangi bir tertibatı bulunmayan kapalı kasa kamyonetin arka kısmında yaklaşık 2400 metre gittikten sonra açık olan arka kapaktan yere düşüp ölmesi şeklinde gerçekleşen olayda;Sanıklar ile müdafiilerinin mahkemece alınan beyanlarında ve yazılı savunmalarında sanıkların şirket sorumlusu olmadıklarını, meydana gelen kaza ile ilgili sorumluluklarının bulunmadığını belirttikleri, dosya içerisinde şirkete ait belgeler incelendiğinde ortak ve temsile yetkili müdürlerinin başkaca şahıslar olduğu, sanıkların şirketteki görevlerine ilişkin bir sayfadan ibaret cevabi yazı ve SGK işe giriş bildirim formlarının gönderildiği, suça konu dağıtım hizmeti bakımından ya da bölge sorumluluğunun şirket adına sanıklara verildiğine ilişkin bir belgeye rastlanılmadığı, bu sebeplerle maddi gerçeğin ortaya çıkartılması bakımından, öncelikle sanıkların, çalıştıklar ... Ltd.Şti. isimli şirketin olaya konu yemek dağıtım faaliyeti işinden sorumlu yetkilisinin kim olduğunun tespit edilmesi, şirket ile Bakım okulu Merkez komutanlığı arasındaki yüklenici sözleşmesinin dosyaya getirilmesi sonrasında, olaya ilişkin şirket ortakları ile yetkililerinin tanık sıfatıyla beyanları alınarak, sanıkların şirket içerisindeki görev ve yetkilerinin belirlenmesi, toplanan delillere göre, sanıklar dışında işçi güvenliği ve faaliyetlerin yürütülmesi bakımından yetkili kişi bulunduğu tespit edildiği taktirde dava açılması sağlanıp incelemeye konu dava dosyası ile birleştirilip sanıkların hukuki durumunun buna göre değerlendirilmesi gerekirken, eksik inceleme sonucu mahkumiyet hükmü kurulması, Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 16.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.