Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 12695 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 7982 - Esas Yıl 2016
Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : TCK'nın 89/4, 62, 53/1, 51. maddeleri uyarınca mahkumiyetTaksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1-Tam kusurlu sanık hakkında, temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak belirlenmesinde bir isabetsizlik bulunmamakta ise de, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken, meydana gelen zararın ağırlığı, maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırları da nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek, adalet ve hakkaniyete uygun düşmeyecek biçimde üst sınır olan 2 yıl temel hapis cezası belirlenmesi suretiyle sanığa fazla ceza verilmesi,2- Dairemizin 22/05/2014 tarihli ilamında sanığın eyleminde "bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu gözetilmeden TCK'nın 22/3. maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini" hususunun bozma konusu yapıldığı, mahkemece bozma ilamına uyma kararı verilmesine karşın sanık hakkında kurulan hükümde bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmaması, 3- Sanık hakkında hüküm kurulurken temel cezanın belirlenmesine ilişkin yasa maddesinin "TCK'nın 89/4. maddesi" yerine "TCK'nın 89/1. maddesi" olarak hatalı şekilde gösterilmesi,4- Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan ''kastın yoğunluğu'' gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,5- 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle öldürme suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,6- Sanık hakkında hükmolunan cezanın ertelenmesi sırasında, TCK'nın 51/8.maddesi gereğince “denetim süresinin yükümlülüklere uygun ve iyi halli olarak geçirilmesi halinde cezanın infaz edilmiş sayılacağının” belirtilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,Kanuna aykırı olup,hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, CMUK'un 326/son maddesi gereğince sanığın ceza miktarı itibari ile kazanılmış hakkının gözetilmesine,16.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.