Mahkemesi :Ağır Ceza MahkemesiDava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminatHüküm : Davanın reddiDavacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; 5271 sayılı CMK'nın 141 ve devamı maddelerinde koruma tedbirleri nedeni ile tazminat davasının açılma koşulları ve süresi düzenlenmiş olup, anılan kanunun 142/1. maddesinde karar veya hükümlerin kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde tazminat isteminde bulunulabileceğinin hüküm altına alındığı, tazminat talebinin dayanağı olan ... Ağır Ceza Mahkemesinin 20.11.2007 tarih, 2007/367 Esas – 2007/553 sayılı beraat kararının temyiz üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 06.06.2013 tarih, 2010/22308 Esas – 2013/13586 Karar sayılı ilamı ile onanması suretiyle kesinleştiği, kesinleşme şerhli beraat hükmünün 11.02.2014 tarihinde davacıya (sanığa) tebliğ edildiği ancak beraat hükmü içeriğinde CMK'nın 141/2. ve 232/6. maddelerinde belirtildiği şekilde ilgiliye ayrıntılı olarak tazminat hakkının bulunduğu, başvuru merci ve süresi hatırlatılmadığı gibi kesinleşen hükmün tebliğinde de dava hakkının kullanma süresine ilişkin bir açıklamaya yer verilmediği dikkate alınarak tazminat davasının 05.06.2014 tarihinde ve CMK'nın 142/1. maddesinde öngörülen 1 yıllık süre içinde açıldığı gözetilerek diğer yasal koşulların varlığı halinde davacı lehine hak ve nesafet ilkelerine uygun bir tazminata hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde reddine karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.