Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12573 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 21395 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi : Sulh Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaTaksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusurunun bulunmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Katılanın zararlarını karşılamadığı ve adli sicil kaydında 2012 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına ilişkin kaydın bulunduğu anlaşılan sanık hakkındaki hükmün esasını oluşturan kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında dosya kapsamına uygun olarak CMK’nın 231. maddesinin uygulanmamasına karar verilmiş iken, bilahare yazılan hükmün gerekçesinde infazda tereddüde sebep olacak şekilde CMK’nın 231. maddesinin tatbik olunduğu bildirilerek çelişki yaratılması,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün gerekçesindeki “uygulanmasını kabul etmiş olması ve diğer yasal koşullar gerçekleştiğinden CMK 231 maddesi sanık hakkında tatbik olunarak” şeklindeki ibarelerin gerekçeden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.