Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : A-Sanık ... hakkında; CMK.nun 223/2-c maddesi uyarınca beraat, B-Katılan Sanık ... hakkında; TCK’nın 89/4, 22/3, 53/1-2-3, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyetTaksirle yaralama suçundan sanık ...'nun beraatine, Katılan Sanık ...'in mahkûmiyetine ilişkin hükümler, katılan sanık ... ve katılan ... vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: 06/09/2003 doğumlu olan ve yaralanması nedeni ile atılı suçtan doğrudan zarar gören katılan ...'e atanan zorunlu vekilin CMK'nın 234/2. maddesi uyarınca hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu kabul edilerek yapılan incelemede; 1-Sanık ...'nun beraatine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Yapılan yargılama sonunda yüklenen suç açısından failin taksirinin bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,2-Katılan sanık ...'in mahkûmiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince; ... Üniversitesi Tıp Fakültesinden alınan 10/06/2013 tarihli geçici raporlara göre, katılan ...'in derecesi belli olmayan kemik kırığı oluşacak şekilde, katılan ... 'in sol yanağında 1 cm kesi olduğu ve basit tıbbi müdahale ile giderilmez şekilde yaralandıkları, yine olayda yaralanan katılan ...'in de ... Hastanesinde ameliyat olduğu ve yoğun bakım servisinde tedavi gördüğü anlaşılmakla, katılanların tüm tedavi evraklarıyla birlikte Adli Tıp Kurumuna sevkinin sağlanarak yaralanmaları konusunda alınacak kati hekim raporlarının sonucuna göre sanığın hukuki durumun tayini gerektiğinden bahisle bozma öneren tebliğname görüşüne iştirak edilmemiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK'nın 53/1-2-3. maddeleri gereğince hükmedilen hak yoksunluğuna ilişkin (B-3) bendinin çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.