Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokmaHüküm : TCK'nın 179/2-3, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanığın yokluğunda, TCK'nın 179/2-3, 53/1 maddeleri uyarınca verilen mahkumiyet hükmünün, aynı konutta birlikte ikamet ettiği iddia edilen ehil yeğeni....'e 18.12.2012 tarihinde tebliğ edildiği, hükmün kesinleştirilip infaza verildiğinde sanığın hükümden haberdar olup, 05.02.2013 tarihli temyiz dilekçesini sunduğu talebinin mahkemece 06.02.2013 tarihli ek kararla süresinde olmadığı nedeniyle reddine karar verildiği ve ek kararın da 19.12.2013 tarihinde yine ....'e tebliğ edildiği, sanığın ek kararı da 22.02.2013 havale tarihli dilekçeyle temyiz ettiği ve mahkemece 25.02.2013 tarihli 2. ek karar ile infazın durdurulmasına karar verilerek, dosyanın temyiz inelenmesi yapılması yönüyle Yargıtaya gönderildiği, jandarmanın 11.03.2013 tarihli tutanağına göre, sanığın .... isimli bir yeğeninin olmadığı, ...'in köy muhtarı olduğunun belirtilmesi karşısında, kararın tebliğine ilişkin tebligatın usulsüz olduğu ve temyizin öğrenme üzerine yapıldığı değerlendirilmiş olup, 06.02.2013 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararın kaldırılması suretiyle yapılan incelemede;Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanık hakkında TCK’nın 53/3 maddesi tatbik edilirken, 3. fıkraya aykırılık oluşturacak şekilde TCK'nın 53. maddesinin (1). fıkrasının ( c) bendindeki hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğuna, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından “koşullu salıverilme tarihine kadar” diğer kişiler yönünden ise “hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar” devamına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 53. maddenin uygulamasına ilişkin paragrafın 53/1-c bendine ilişkin kısmının çıkartılarak, yerine, “Sanığın 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının ( c)Bendinde belirtilen haklardan, kendi alt soyu açısından aynı Kanunun 53/3 maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler bakımından 5237 sayılı TCK'nın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesine, hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.