Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12418 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 14917 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle YaralamaHüküm : TCK'nın 89/4, 62, 51, 51/3, 51/7, 53/6 maddeleri gereğince mahkumiyetTaksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ile mağdurlar vekilleri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;Yaşı küçük mağdurlara baro tarafından atanan zorunlu vekillerin hükmü temyiz ettiği görülmekle, yaşı küçük mağdurların CMK'nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçta zarar gören sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, yaralanmaları nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve vekilleri aracılığı ile hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan mağdurların CMK'nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmalarına karar verilerek yapılan incelemede;Olay gecesi, sanığın sevk ve idaresindeki kamyonet ile aydınlatmanın bulunduğu meskun mahalde, orta refüjle bölünmüş caddede seyirle 4 yönlü ışıklı kavşağa geldiğinde, ışıklı kavşakta beklemekte olan mağdur ... idaresindeki otomobilin arkasına çarpmasının etkisi ile mağdurun aracının da önünde ışıklı kavşakta bekleyen mağdur ... idaresindeki otomobilin arkasına çarpması şeklinde meydana gelen olayda, iddianame içeriğine göre dava konusu edilen mağdurlardan ikisinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde, birinin de kemik kırığı meydana gelecek ve yaşamsal tehlike geçirecek şekilde yaralandığı, sanığın da asli kusurlu olduğu anlaşılmakla, Mahkemece takdir edilen temel ceza miktarında bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki bozma öneren 1 numaralı görüşe iştirak edilmemiştir.Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanık ile katılanlar vekillerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;Adli sicil kaydı incelendiğinde, suç tarihi itibariyle kasıtlı suçlardan üç aydan fazla hapis cezasına ilişkin sabıkaları bulunan sanık hakkında ''adli sicil kaydının olmaması'' şeklindeki dosya içeriği ile uyumlu olmayan gerekçeyle verilen cezanın TCK'nın 51. maddesi gereğince ertelenmesine karar verilmesi;Kanuna aykırı olup, sanık ile katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA; 03.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.