Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12135 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 20618 - Esas Yıl 2014





Sulh Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralama Hüküm : BeraatTaksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; 01/08/2007 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 20/11/2008 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışı olarak kabul edilmiştir.Katılanın, 31/07/2007 tarihinde, genel cerrahi uzmanı doktoru olan sanık tarafından guatr teşhisi ile Erdemli Devlet Hastanesine yatışının yapıldığı, katılanın gerekli tahlil ve tetkikleri ile kulak burun boğaz ve anestezi uzmanlarınca konsültasyonları yapılarak sonuçların normal çıkması üzerine 01/08/2007 tarihinde sanık tarafından ameliyat edildiği, ameliyat sonrasında 01/08/2007 tarihinde katılanın kulak burun boğaz uzmanı tarafından yapılan muayenesinde kord vokallerinin hareketli olarak bulunduğu ve postop komplikasyon gelişmeyen katılanın 02/08/2007 tarihinde şifa ile taburcu edildiği, ancak katılanın konuşamaması üzerine farklı sağlık birimlerinde yapılan muayenelerinde sağ laryngeal sinir harabiyetinin oluştuğunun tespit edildiği, hükme esas alınan ve oluşa uygun bulunan Yüksek Sağlık Şurası tarafından düzenlenen 08-09/04/2010 tarihli rapor ve Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu tarafından düzenlenen 04.02.2013 tarihli raporlarda kişiye uygulanan bilateral total tiroidektomi operasyonu sırasında oluşan laryngeal sinir hasarının, yapılan ameliyatın komplikasyonlarından olduğu cihetle sanığa kusur izafe edilmediği anlaşılmakla, katılan vekilinin kusura ve eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddine ancak;Hükmün gerekçe kısmında, sanığın kusurunun bulunmadığı kabul edilmesine rağmen, hüküm fıkrasında sanığın atılı suçu işlediğine dair mahkumiyetine yeter derecede her türlü şüpheden uzak kesin somut ve ve inandırıcı delil elde edilemediği gerekçesi ile CMK'nın 223/2-e maddesine dayanılması suretiyle aynı Kanunun 232/6. maddesine aykırı davranılması,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 1. bendindeki “ yapılan yargılama da sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair mahkumiyetine yeter derecede her türlü şüpheden uzak kesin somut ve ve inandırıcı delil elde edilemediğinden sanığın CMK'nın 223/2-e bendi gereğince üzerine atılı suçtan BERAATİNE, ” ibaresi çıkartılarak yerine “sanığın kusuru bulunmadığından üzerine atılı taksirle yaralama suçundan CMK'nın 223/2-c maddesi gereğince BERAATİNE,” yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.