Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : TCK'nın 89/4, 62/1, 50/1a-4, 52/2-4, 53/6 maddeleri gereğince mahkûmiyet, sürücü belgesinin geri alınmasıTaksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile .... Şirketi vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;Taksirle yaralama suçundan doğrudan zarar görmeyen .... AŞ. tüzel kişiliğinin davaya katılma isteminin reddedilmesi nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 260. maddesi uyarınca hükmü temyiz hakkı bulunduğu ancak, temyiz isteminin reddine ilişkin kararda isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından....Sigorta vekilinin temyiz istemi 1412 sayılı CMUK'nın 317.maddesi gereğince reddine,Sanık müdafinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; Olaydan yaklaşık iki saat sonra yapılan ölçüme göre sanığın 34 promil alkollü şekilde, meskun mahalde, çift şeritli gidiş gelişe 7 şer metre genişlikteki bölünmüş yolda seyri sırasında, direksiyon hakimiyetini kaybedip, orta refüjü aşıp, karşı yönden gelen katılana ait araç ile çarpışması şeklinde gerçekleşen ve tam kusurlu olduğunun mahkemece de kabul edildiği, sanığın seyrini bozacak bir olgunun tespit edilmediği olayda, bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu, tayin olunan cezasında bu nedenle 5237 sayılı TCK'nın 22/3. maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurularak, sanık hakkında eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura ve ceza miktarına ilişkin, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine; ancak,1-Hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, sanığa hükmolunan uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, uygulanan Kanun maddesinin “TCK'nın 50/4. maddesi atfıyla aynı Kanunun 50/1-a maddesi” yerine, “TCK'nın 50/1-a maddesi” olarak gösterilmesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine ve sanık hakkında belirlenen tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK'nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi, 2- Sanık hakkında tayin edilen gün adli para cezasının miktarının belirlenmesinde TCK'nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi, Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 3. paragrafında yer alan “ TCK.nun 50/1a” ibaresinin “TCK'nın 50/4. maddesi atfıyla aynı Kanunun 50/1-a maddesi ve 52/2” şeklinde düzeltilmesi, aynı paragrafta yer alan “18.200 TL” ibaresinden önce “910”gün karşılığı” ibaresinin yazılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.