Mahkemesi: Sulh Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle yaralamaHüküm : TCK'nın 89/1, 22/3, 89/2-b-d, 53/6, 44 maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Tayin edilen hapis cezası uzun süreli olmasına karşın, hükmün 8. paragrafında, kısa süreli olduğu belirtilmiş ise de, bu ibarenin maddi hataya dayalı olarak yazıldığı kabul edilmiş, bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, hükmün usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;1-Olay tarihinde alınan adli rapora göre, katılanın hayati tehlikesinin bulunduğu anlaşılmasına karşın, TCK'nın 89/2-e. maddesinin hükümde gösterilmemesi,2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi; Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün üçüncü maddesindeki ”89/2-b-d” ibaresinin devamına “-e” ibaresi eklenip, hükmün birinci maddesindeki, “sanığın suçu işlemekte güttüğü amaç ve saiki” ibaresinin hükümden çıkartılarak, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.