Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 11019 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 18604 - Esas Yıl 2013
Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç :Taksirle yaralamaHüküm :TCK'nın 89/4, 22/3, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:I-Katılanlar vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;Katılanlar vekilinin yüzüne karşı 26/06/2012 tarihinde verilen hükmü CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 02/10/2012 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin REDDİNE,II-Sanığın temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;Sanığın saat 17:30 sıralarında idaresindeki kamyonet ile kavşağa girip, sola dönüşler için yanan kırmızı ışığa rağmen seyrine devam ederek soluna döndüğünde, karşı istikametten kavşağa girip, doğrudan geçiş yapan ... idaresindeki araca çarpması sonucu katılan ... ile aracındaki katılan ...’ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir derecede yaralanmalarına neden olduğu olayda, sanığın tam kusurlu olduğunun tespit ve kabul edilmesi karşısında; iki sınır arasında temel ceza belirlenirken adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun makul bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, asgari hadden ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanık hakkında TCK'nın 89/4. maddesi gereğince tayin edilen 6 ay hapis cezasının TCK'nın 22/3. maddesi gereğince 1/3 oranında arttırılması sırasında 8 ay yerine 9 ay hapis cezası tayin edilmesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (2.) bendindeki “9” ibaresinin “8” ibaresiyle, (3.) bendindeki “7 AY 15 GÜN” ibaresinin “6 AY 20 GÜN” ibaresiyle ve (5.) bendindeki “4500” ibaresinin “4000” ibaresi ile değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.