Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10844 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 21145 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi: Asliye Ceza MahkemesiSuç :Taksirle öldürmeHüküm :1-Sanık ... hakkında: Beraat 2-Sanık... hakkında: TCK'nın 85/1, 62/1, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet; CMK'nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasınaTaksirle öldürme suçundan sanık ...'ın beraatine ilişkin hüküm ve sanık... hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:1-Sanık ... yönünden yapılan temyiz incelemesinde:Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın niteliği itibariyle karar tarihinde yürürlükte olan 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi hükümleri uyarınca itiraza tabi olduğu ve temyizinin mümkün bulunmadığı, katılanlar vekilinin itirazı üzerine itiraz mercii tarafından itirazın değerlendirildiği, dosyanın katılanlar vekilinin beraat kararını temyiz talebi üzerine temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay'a gönderildiği anlaşılmakla, temyiz incelemesi yapılmasına yer olmadığına, dosyanın mahalline iade edilmek üzere, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,2-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyize gelince: Ticari minibüs şoförü olan sanık ... saat 17:00 (gündüz) sıralarında idaresindeki yolcu minibüsü ile çift yönlü 15.20 metre genişliğinde ki yolda seyredip olay mahalline geldiğinde yolun sağ tarafında durması için müsait boşluk bulunmasına rağmen yolun orta çizgisine 70 cm mesafe bulunacak şekilde yol üzerinde durup yolcu indirdiği, minibüsten inen 2005 doğumlu ... minibüsün önünden karşıya geçmek için yol içerisine geldiği bir sırada sanık ...'ın idaresindeki minibüsün kendisine çarpması sonucu öldüğü şeklinde gelişen olayda, sanığın yolun sağ tarafında müsait boşluk bulunmasına rağmen yol üzerinde durarak yolcu indirmesi nedeni ile tali derecede kusurlu olduğu gözetilmeden yazılı şekilde beraatine karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince tebliğnamedeki isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.