Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-a-b, 62/1, 52/2-4, 5275 sayılı yasanın 106/3. maddeleri uyarınca mahkumiyetTaksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Dosya kapsamına göre, olayda asli kusurlu olan şantiye şefi ... hakkında zaman aşımı süresi içerisinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, sanığın asli kusurlu olmadığına, eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;TCK'nın 52. maddesi 4. fıkrası, son cümlesi uyarınca “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin" ihtarı yerine 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinin uygulanmasına ilişkin 7. paragrafının hükümden çıkartılarak yerine, 6. paragrafın devamı olarak “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına (ihtarat yapılamadı)” kelimelerinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.