Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10457 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 17768 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralama, Trafik güvenliğini tehlikeye sokma Hüküm : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan TCK'nın 179/3-2, 53/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet Taksirle yaralama suçundan TCK'nın 89/1-2-b, 22/3, 62, 53/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet Trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve taksirle yaralama suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 61/2. maddesine aykırı olarak, 5237 sayılı TCK'nın 22/3. maddesinin aynı Kanunun 89/1. maddesi gereğince temel ceza belirlendikten sonra uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1- TCK'nın 53/1 maddesinde düzenlenen güvenlik tedbirlerinin, kişinin kasten işlediği suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak uygulanabileceği gözetilmeksizin, taksirle yaralama suçunu işleyen sanık hakkında, güvenlik tedbirlerine hükmedilmesi, 2- İdaresindeki araçla bölünmüş yolda seyrederken emniyet şeridinde park halinde duran araca arkadan çarpmasıyla katılan sanık ...'un yaralanmasına neden olan sanığın, yapılan kontrolde 2.43 promil alkollü olduğu tespit edildiği, güvenli sürüş yeteneğini kaybettiği ve dolayısıyla atılı trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve taksirle yaralama suçlarının oluştuğunun kabulünde bir isabetsizlik bulunmadığı, ancak bir fiil ile birden fazla farklı suçun oluşmasına neden olan sanığın eyleminin zarar suçu niteliğinde olduğu da değerlendirilerek taksirle yaralama suçundan cezalandırılması ile yetinilmesi gerektiği gözetilmeden, ayrıca trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan da mahkumiyetine karar verilmesi,Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, taksirle yaralama ile ilgili kurulan hükümden TCK'nın 53/1-3. maddelerinin uygulanmasına ilişkin paragrafın çıkartılması, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçuna ilişkin mahkumiyet içeren hükmün ise çıkartılıp yerine “Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.