Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1037 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 25617 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : 2863 sayılı Kanuna aykırılıkHüküm : 2863 sayılı Kanunun 67/2, TCK'nın 52, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet; 5237 sayılı TCK'nın 197/2, 52, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Suça konu sahte paranın bir adet olduğu ve sanığın beyanında tanımadığı bir kişi tarafından verilmesi üzerine alarak kabul ettiği anlaşıldığından, mahkemenin 5237 sayılı TCK'nın 197/2 fıkrasının uygulanmasının yerinde olduğu değerlendirilerek, tebliğnamedeki eleştiriye iştirak edilmemiştir. Dava konusu eserler hakkında, dosya içerisinde mevcut bilirkişi heyet raporu ile suça konu eserlerin kanun kapsamında yer aldığı ve etnografik eser olduğunun belirtildiği anlaşılmakla teblignamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, sanığın, dava konusu eserleri kardeşinden kaldığına, suça konu sahte paranın, sahte olup olmadığını bilebilecek teknik bir bilgiye sahip olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1- 2863 sayıl?? Kanuna aykırılık suçundan tesis edilen hükümde, 24.04.2009 tarihli bilirkişi heyeti raporunun 3, 4 ve 5. maddelerinde belirtilen dava konusu eserlerin, etnografik eser niteliğinde olduğu ve 2863 sayılı Kanun kapsamında olmadığı belirtilmiş ise de; 2863 sayılı Kanunun 23/a maddesinde, korunması gerekli taşınır kültür ve tabiat varlıkları arasında sayılan etnografik nitelikteki kültür varlıklarının serbestçe bulundurulamayacağı, aynı Kanunun 25/1. maddesi uyarınca, tasnif ve tescile tabi tutulan korunması gerekli etnografik nitelikteki kültür varlıklarından müzelere alınması gerekli görülmeyenler ile bu nitelikte olup da sahiplerince müzelere satılmak istenmeyen taşınır kültür varlıklarının “tescile tabi taşınır kültür ve tabiat varlığı belgesi” düzenlenerek sahiplerine iade edileceği, başka bir deyişle suça konu eserin etnografik nitelikte kültür varlığı olmasının, bu varlığın serbestçe bulundurulabileceği anlamına gelmediği, somut durumda suça konu eserlerin 2863 sayılı Kanunun 23/a maddesi uyarınca tasnif ve tescile tabi, etnografik nitelikte bulunmaları ve sanığın “tescile tabi taşınır kültür ve tabiat varlığı belgesi” olduğuna dair bir savunmasının da mevcut olmaması karşısında, sanıktan ele geçirilen bu eserlerin 2863 sayılı Kanunun 75. maddesi uyarınca müzeye teslimine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, sanığa iadesine karar verilmesi, 2- Parada sahtecilik suçundan tesis edilen hükümde, suça konu sahte paranın TCK'nın 54 maddesi uyarınca müsaderesi ile..... Bankası,.... Şubesine gönderilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının (A) bendinin '7' maddesinin ile (B) bendinin 6. maddesinin “ 24.04.2009 tarihli arkeolog bilirkişi heyet raporu ile etnografik eser oldugu tespit edilen anılan raporun 3,4, ve 5 numaralarında belirtilen suça konu eserlerin, 2863 sayılı Kanunun 75. maddesi uyarınca müze müdürlüğü'ne teslimine ” ve '' suça konu sahte paranın TCK'nın 54. maddesi uyarınca müsaderesi ile karar keşinleştikten sonra ... Bankası, .... Şubesine gönderilmesine'' şeklinde düzeltilmeleri suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.