Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8521 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 24148 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ: Pendik 1. İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ: 22/06/2011NUMARASI: 2009/683-2011/294Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlular tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de; Alacaklı takip dayanağı bononun lehtarı olup, bonoların keşidecisi ve aval veren olan muteriz borçlular hakkında kambiyo senetlerine mahsus haciz yolu ile icra takibi yaptığı, borçlular vekilinin bononun arkasında 20.000,00 TL ödeme ilişkin şerhin alacaklı tarafından silindiği, bu kısımdan sorumlu olmadıklarına yönelik başvuru üzerine mahkemece itirazın kabulüne karar verildiği görülmüştür. Borçlu vekilinin başvurusu bu hali ile İİK. nun 168/5.maddesi kapsamında borca itiraz olup, borca itiraz hakkında uygulanması gereken İİK. nun 169/a maddesinin 5.fıkrası uyarınca “borca itirazın kabulü kararı ile takip durur” hükmüne aykırı olarak mahkemece takibin iptaline karar verilmiş olması doğru değil ise de temyiz edenin sıfatı nazara alınarak bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.Öte yandan İİK.nun 169/a-6.maddesi hükmüne göre; “borçlunun itirazının icra mahkemesince esasa ilişkin nedenlerle kabulü halinde kötü niyeti veya ağır kusuru bulunan alacaklı, takip konusu alacağın %20’sinden aşağı olmamak üzere tazminata mahkum edilir.” Somut olayda, takibe konu bonoların lehtarı olan takip alacaklısı tarafından keşideci ve avalist sıfatıyla borçlular takip edildiğine ve mahkemece 20.000,00 TL borçtan sorumlu olmadığı nedeniyle borca itirazı kabul edildiğine göre, takip yapan alacaklının kötü niyetli ve ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekir. O halde, mahkemece takibe konu asıl alacak üzerinden borçlu yararına tazminata hükmedilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile tazminat isteminin reddi isabetsizdir. SONUÇ :Borçluların temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 20/03/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.