Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 6538 - Karar Yıl 2006 / Esas No : 3381 - Esas Yıl 2006
MAHKEMESİ: İskenderun İcra MahkemesiTARİHİ: 26/01/2006NUMARASI: 415/14Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :İleride gerçekleşecek veya gerçekleşmesi muhtemel olan bir alacağın teminatı olarak tesis edilen ve M.K.nun 851 ve 881. maddelerinde ifadesini bulan azami meblağ ipoteğinde (üst sınır ipoteği) borcun ulaşacağı miktar belirsiz olduğundan taşınmazların ne miktar için teminat teşkil edeceği ipotek akit tablosundaki limitle sınırlanabilir. M.K.nun 875.maddesinde belirtilen ve ipotekle teminat altına alınan ara borç, faiz, icra takip giderleri ve taraflarca kararlaştırılan eklentilerden oluşan toplam borç miktarının bu limiti aşması mümkün değildir. HGK.nun 1989/11-294E. – 1989/378K. ve 24.05.1989 tarihli kararında da yukarıda ki kural benimsenmiştir. İpoteğin üst sınır ipoteği olması halinde borçlu sadece ipotek akit tablosunda belirtilen miktar ile sınırlı olmak üzere sorumludur. Somut olayda takip dayanağı 16.01.2003 tarih ve 175 yevmiye numaralı ipotek akit tablosu incelendiğinde ipoteğin (...........'ın ...Kooperatiften kullandığı ve kullanacağı) kredilere karşılık olmak üzere ve 10.000.000.000.TL. limitli olarak düzenlendiği görülmüş açıklanan bu şekliyle ipoteğin kesin borç ipoteği olmadığı tesbit edilmiştir. Bu durumda akit tablosu kayıtsız şartsız bir para borcu ikrarını ihtiva etmediği için İİK.nun 149/1.maddesi gereğince borçluya icra emri gönderilemez. Ayrıca, İİK.nun 150/1 maddesinde öngörülen koşullar oluşmadığı, yani borçluya hesap kat ihtarı tebliğ edilmediği de gözetildiğinde adı geçene icra emri gönderilmesinin yasal dayanağı bulunmamaktadır. O halde, şikayetin kabul edilerek icra emrinin iptali yerine, olaya uygun bulunmayan gerekçe ile yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir. SONUÇ :Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 30.03.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.