Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4031 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 22625 - Esas Yıl 2009





MAHKEMESİ: İstanbul 11. İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ: 31/03/2009NUMARASI: 2008/841-2009/442Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlular vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;Genel haciz yolu ile başlatılan icra takibinde ödeme emri,borçlu O. A.'a 30.4.2008 tarihinde, borçlu İ.B.ya ise 1.5.2008 tarihinde Tebligat Kanunu'nun 21.maddesine göre tebliğ edilmiştir. Muhatabın adreste bulunmaması halini düzenleyen Tebligat Tüzüğünün 28.maddesinin birinci fıkrası "Muhatap veya adına tebliğ yapılabilecek olanlardan hiçbiri gösterilen adreste bulunmazsa, tebliğ memurunun adreste bulunmama sebebini bilmesi muhtemel komşu, yönetici, kapıcı, muhtar, ihtiyar kurulu veya meclisi üyeleri, zabıta amir ve memurlarından tahkik ederek beyanlarını tebliğ tutanağına yazıp altını imzalatması, imzadan çekinmeleri halinde de bu durumu yazarak kendisinin imzalaması gerekir" hükmünü düzenlemiştir.Bu itibarla Tebligat Tüzüğünün 28.maddesi uyarınca muhatabın adreste bulunmama nedeni tevsik edilmeden Tebligat Kanununun 21.maddesine göre yapılan tebligat işlemi geçersiz olmaktadır.Somut olayda her iki tebligatta tebliğ memuru, beyanını aldığı komşunun imzasını almadan veya imzadan çekinme durumunu belirlemeden muhtara tebliğ ve 2 nolu fişin kapıya yapıştırılması işlemini tamamlamıştır. Bu durumda anılan tebligatlar yukarıda yazılan ilkeler uyarınca usulsüz olup, Tebligat Kanununun 32.maddesi gereğince tebliğ tarihinin muttali tarihi olan 24.6.2008 olarak düzeltilmesi ve adı geçen borçluların esasa yönelik şikayetlerinin incelenerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, usulsüz tebligat şikayetlerinin reddi ve bu nedenle de borçluların sair itirazlarının süreden reddi yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.SONUÇ : Borçlular vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 23.02.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.