Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3185 - Karar Yıl 2011 / Esas No : 19923 - Esas Yıl 2010





MAHKEMESİ: Selçuk İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ: 11/06/2010NUMARASI: 2010/53-2010/56Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :492 Sayılı Harçlar Kanunu'nun 33.maddesinde; iş mahkemeleri tarafından işçiler lehine hükme bağlanmış olan hak ve alacakların takibinde, işçilerden hiç bir harç alınmadan gerekli işlemlerin yapılacağı belirtilmiştir.Öte yandan aynı yasanın 123.maddesi ile İş Kanunu'na tabi işçilerin ve çırakların, iş mahkemelerindeki dava ve bu mahkemelerden almış oldukları ilamların takiplerinde, harç muafiyetinin;gündelikleri veya aylık ücretleri 16 yaşını doldurmuş işçiler için belirlenen asgari ücreti geçmeyen işçiler ve çıraklar hakkında uygulanacağı belirtilerek, 33.maddede belirtilen istisnaya bir sınırlandırma getirilmiştir.Şikayete konu ilamlı icra takibinin dayanağını oluşturan İzmir 8.İş Mahkemesinin 10.03.2010 tarih ve 2009/205 esas 2010/123 sayılı ilamının incelenmesi ile davalı alacaklının 492 Sayılı Harçlar Kanununun 123.maddesinde getirilen sınırlandırma nedeni ile aynı yasanın 33.maddesinden yararlanamayacağı açıktır.Öte yandan mahkemenin karar tarihinden sonra, 01.08.2010 tarihli resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 23.07.2010 tarih ve 6009 sayılı yasanın 18.maddesi ile değişik 492 Sayılı Harçlar Kanununun 28/a maddesi hükmüne göre, bakiye karar ve ilam harcının ödenmemesi, mahkeme kararının takibe konulmasına engel teşkil etmemektedir. Anılan yasada yapılan bu değişiklik harca ilişkin usuli nitelikte olup, henüz sonuçlanmamış olan tüm davalarda (icra takiplerinde) uygulanması gereklidir.O halde karar tarihinden sonra yürürlüğü giren yeni yasal düzenleme dikkate alınarak şikayetin reddi yönünde hüküm kurulmak üzere mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.SONUÇ : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 07.03.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.