Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3156 - Karar Yıl 2007 / Esas No : 24962 - Esas Yıl 2006





MAHKEMESİ: Kırıkhan İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ: 31/10/2006NUMARASI: 2006/33Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :İİK.nun 82/12. maddesinde, borçlunun haline münasip evininin haczolunamayacağı belirlendikten sonra, aynı maddede “ancak evin kıymeti fazla ise bedelinden haline münasip bir yer alınabilecek miktarı borçluya bırakılmak üzere haczedilerek satılır.” Hükmüne yer verilmiştir. İncelenen bilirkişi raporunda borçlunun haline münasip bir evi kaç liraya alabileceği açıkça tesbit edilmiş değildir. Öncelikle bu miktarın bilirkişiden ek rapor alınarak saptanması gerekir. Bundan sonra mahcuzun tesbit edilecek bu miktardan aşağı olmamak üzere ve anılan madde hükmüne uygun biçimde sınırlı olarak satılmasına, borçlunun haline münasip ev alması için gerekli bedelinin kendisine, varsa artanın alacaklıya ödenmesine karar verilmesi zorunludur.Somut olayda bilirkişinin ek raporunda borçlunun 36,741 YTL ile 100 m2 civarında bir daire alabileceği açıklanmıştır. Bir meskenin borçlunun haline uygun olup olmadığı adı geçenin haciz anındaki sosyal durumuna ve borçlu ile ailesinin ihtiyaçlarına göre belirlenir. Buradaki aile terimi, borçlu ile birlikte aynı çatı altında yaşayan, bakmakla yükümlü olduğu kişileri kapsar. Mahkemece yukarıdaki kurallar dairesinde öncelikle borçlunun haline münasip evi kaç liraya alabileceği net bir biçimde belirlendikten sonra satış bedelinden bu miktarın ayrılıp ev alması için borçluya verilmesine, kalanın alacaklıya ödenmesine hükmedilmek suretiyle sonuca ulaşılmalıdır. Bilirkişi raporunda önce borcun tamamı mahcuzun değerinden düşülmüş ve kalan miktarla ilgili görüş belirtilmiştir. Bu uygulama biçimi yasanın yukarıda açıklanan hükmüne aykırı olup hüküm bozulmalıdır. SONUÇ : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 23.02.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.