Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 30460 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 29139 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Seferihisar İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ : 30/05/2014NUMARASI : 2014/15-2014/23 Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü: Alacaklı tarafından başlatılan genel haciz yolu ile ilamsız takipte borçlu icra mahkemesine başvurusunda ödeme emri tebliğ işleminin usulsüz olduğu şikayetini ileri sürmüş, mahkemece; mernis adresinin tebligat yapılan adres olduğu gerekçesi ile şikayetin reddine karar verilmiştir. 7201 Sayılı Tebligat Kanunu'nun "Tebliğ imkansızlığı ve tebellüğden imtina" başlıklı 21. maddesinin 1. fıkrasında; "Kendisine tebligat yapılacak kimse veya yukarıdaki maddeler mucibince tebligat yapılabilecek kimselerden hiçbiri gösterilen adreste bulunmaz veya tebellüğden imtina ederse, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir ve memuruna imza mukabilinde teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırmakla beraber, adreste bulunmama halinde tebliğ olunacak şahsa keyfiyetin haber verilmesini de mümkün oldukça en yakın komşularından birine, varsa yönetici veya kapıcıya da bildirir. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır" hükmü yer almaktadır. Madde metni, iki hali birlikte düzenlemiştir. Bunlardan ilki "adreste bulunmama", diğeri ise "tebellüğden imtina"dır. Muhatabın, tebliğ adresinde ikamet etmekle birlikte, kısa ya da uzun süreli ve geçici olarak adreste bulunmadığının, tevziat saatlerinden sonra geleceğinin beyan ve bunun tevsik edilmesi halinde ancak, maddede sayılanlardan, örneğin muhtara imza karşılığı tebliğ edilip, 2 numaralı fişin kapıya yapıştırılması ve komşunun durumdan haberdar edilmesi işlemlerine geçilebilecektir. Bu itibarla; Tebligat Yönetmeliği'nin 30. maddesinde öngörülen şekilde ve maddede belirtilen kişilere sorularak imzaları da alınmak suretiyle, imzadan çekinmeleri halinde, bu husus da belirtilerek, muhatabın adreste geçici olarak bulunmama sebebi ve tevziat saatlerinden sonra geleceği "tevsik edilmeden", Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre yapılan tebligat işlemi geçersizdir. Zira bu belgeleme işlemi, devamı işlemleri belirlemesi yanında muamelenin doğru olup olmadığına karar verilmesi yönünden yardımcı olacak ve tebliği isteyen makam ve hakimin denetimini sağlayacaktır. Somut olayda ödeme emri tebligatının incelenmesinde; “muhatap aranan saatlerde adreste rastlanmadığı, nereye gittiğini bilmesi muhtemel en yakın komşusu Salim Siğer’den soruldu. Nereye gittiğini bilmediği, bu nedenle evrak muhtara teslim edilip … 2 nolu haber kağıdı muhatabın kapısına yapıştırıldı ve komşusu Salim Siğer’e haber verildi. Komşusu imza vermekten kaçınmıştır.” şerhiyle tebliğ işleminin yapıldığı anlaşılmaktadır.Bu tebligat, mahkemenin kabulünün aksine Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre yapılmıştır. Bununla birlikte, tebliğ memuru, muhatabın adresten geçici mi yoksa sürekli mi ayrıldığını, adreste bulunmama sebebini ve tevziat saatlerinden sonra geleceğini belirlemeden tebliğ işlemlerini tamamlamıştır. Bu haliyle tebliğ işlemi Tebligat Kanunu'nun 21/1 ve Tebligat Yönetmeliğin 30 ve 31. maddeleri hükmüne aykırı olup usulsüzdür. O halde mahkemece, ödeme emri tebliğinin TK 21/1. maddesine göre usulsüz olduğunun kabulü ile öğrenme tarihi dikkate alınarak tebliğ tarihinin düzeltilmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile hüküm tesisi isabetsizdir. SONUÇ :Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK'nun 366 ve HUMK'nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 16.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.