Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2988 - Karar Yıl 2009 / Esas No : 22861 - Esas Yıl 2008





MAHKEMESİ : Ümraniye 2. İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ : 05/06/2008NUMARASI : 2007/724-2008/430Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :1)İşin niteliği bakımından temyiz tetkikatının duruşmalı olarak yapılmasına HUMK’nun 438. ve İİK’ nun 366. maddeleri hükümleri müsait bulunmadığından bu yoldaki isteğin reddi oybirliğiyle kararlaştırıldıktan sonra işin esası incelendi;2-5766 Sayılı Kanunla Değişik 492 Sayılı Harçlar Kanununa ekli yargı harçları ile ilgili 1 sayılı tarifenin A bendine ilave edilen IV numaralı bölüm uyarınca temyiz başvurularında harca tabi davalarda daha önce alınmakta olan matbu temyiz harcına ilaveten 60 TL temyiz başvurusu harcının alınması zorunlu olduğu ve başvurunun da 6.6.2008 tarihinden sonra olmasına rağmen temyiz başvuru harcı alınmadığı anlaşılmış ise de bu hususun mahallinde giderilmesi mümkün bulunduğundan dosyanın bu hususta işlem yapılmak üzere geri çevrilmesine gerek olmadığına oy birliği ile karar verilip temyiz incelenmesine geçildi;3-Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;Dosyada mevcut belgelerden anlaşılacağı üzere sitenin iki ayrı parsel üzerinde kurulduğu anlaşılmaktadır. Bu durum taraflar arasında da tartışmasızdır. 634 sayılı kanunda öngörülen kat mülkiyeti tek parsel üzerindeki yapı veya yapılarda kurulabileceğinden yönetim planı tek parseldeki kat malikleri arasında yapılmışsa uyuşmazlığın kat mülkiyeti kanunu hükümlerine göre, birçok parsel üzerinde kurulu sitedeki yapıların malikleri arasında düzenlenmişse uyuşmazlığın genel hükümlere göre çözümlenmesi gerekir.Öte yandan birbirine bitişik parsellerin kat malikleri arasında müşterek tesislerle ilgili olarak yapılan sözleşme genel hükümlere göre geçerlidir. O halde alacağın varlığı genel mahkemede yargılamayı zorunlu kıldığından alacaklının borçlunun itirazının kaldırılmasına yönelik isteminin reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.SONUÇ : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda (3) nolu bentte yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA),60 TL temyiz başvuru harcının mahallinde temyiz edenden tahsiline, 17.02.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.