Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 26019 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 22459 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :İcra Hukuk MahkemesiYukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlular tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;Borçlular vekili, diğer fesih nedenlerinin yanı sıra ihale bedelinin satış masraflarını karşılamadığını ileri sürerek ihalenin feshini istemiş, mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.İİK.nun 106-144.maddelerinde paraya çevirme ile ilgili hükümler yer almış olup, aynı Kanun'un 129/1. maddesine göre, artırma bedelinin taşınmaz için tahmin edilmiş olan kıymetin en az %50'sini bulması ve bundan başka paraya çevirme ve paylaştırma masraflarını karşılaması zorunlu kılınmıştır. Bu durumda satış bedelinin, tüm icra masraflarını değil, paraya çevirme ve paylaştırma giderlerini geçmesi gerektiğinin hüküm altına alındığı görülmekte, satış talebinden ihale tarihine kadarki paraya çevirme ve paylaştırma giderlerinin hesaplamada dikkate alınması gerekmektedir. Satışı istenen taşınmazın kıymetinin takdiri hakkındaki İİK.nun 128. maddesi paraya çevirme başlığını taşıyan III. bölümde bulunmaktadır. Bu nedenle taşınmazın kıymetinin belirlenmesi için yapılan keşif ve bilirkişi masraflarının da tıpkı ilan giderleri gibi paraya çevirme masrafı olarak kabulü gerekir.Somut olayda, mahkemenin hükme esas aldığı Erdemli İcra Müdürlüğünün 2013/973 talimat sayılı dosyasından gönderilen 21.04.2015 tarihli yazısındaki masraf hesabında kıymet takdir ücreti hesaba dahil edilmemiştir. Buna göre taşınmazın 1. ihale günü satıldığı ve 122.500,00 TL olan satış bedelinin; 240.000,00 TL tahmini değerin %50'si olan 120.000,00 TL rakamına, gazete ilanı için sarf edilen gider olan 2.340,00 TL, 99,85 TL tebligat gideri ve 506,85 TL kıymet takdiri giderinin eklenmesi halinde oluşan miktarı karşılamadığı anlaşılmaktadır.Öte yandan gazete tirajının düşük olduğu iddia edildiğine göre bu yönde gerekli araştırmanın yapılmamış olması da doğru görülmemiştir.O halde mahkemece, İİK.nun 129/1. maddesi gereğince bu husus re'sen gözetilerek ihalenin feshine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde şikayetin reddi yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.SONUÇ: Borçluların temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK'nun 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 27.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.