Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 24915 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 11943 - Esas Yıl 2010
MAHKEMESİ: Sultanbeyli İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ: 22/07/2009NUMARASI: 2008/85-2009/189Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının onanmasını mutazammın 09/03/2010 tarih, 2009/23477 Esas, 2010/5519 Karar sayılı daire ilamının müddeti içinde tashihen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :Alacaklı tarafından 30.000.000.000 TL bedelli bonoya dayalı olarak borçlu hakkında kambiyo senetlerine mahsus haciz yoluyla icra takibine geçilmiş, takiple ilgili olarak borçlu, borcun ödendiğini, uygulanan faizi kabul etmediğini bildirmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda faiz oranı sabitlenerek %80 oranı üzerinden hesaplama yapıldığı ve bu rapor dikkate alınarak hüküm verildiği görülmüştür. Alacaklı tarafça takip talepnamesinde, işlemiş faizin %80 oranına göre istendiği, takipten sonraki dönem için de, alacağın yine %80 ticari temerrüt faizi oranına göre tahsili isteminde bulunulduğunun belirtildiği görülmüş, takibin bu şekilde kesinleştiği tespit edilmiştir. Takip talepnamesinde seçilen takip şekline göre avans faiz oranının istenmesi halinde bu hususun itiraza uğramadan kesinleşmesi, avans faiz oranının değişkenlik göstermesi sebebiyle takip tarihindeki oranın borç ödeninceye kadar uygulanmasını gerektirmez. Bu durumda mahkemece, değişken avans faiz oranları Merkez Bankasından sorularak ve 3095 Sayılı Kanun'un 2/2. maddesinde belirtilen ilkeler gözönünde bulundurularak faiz miktarının saptanması gerekir. Mahkemece eksik inceleme ile sonuca gidilmesi isabetsiz olup, mahkeme kararının bu nedenle bozulması gerekirken, onandığı anlaşılmakla borçlu vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü gerekmiştir. SONUÇ : Borçlu vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 09/03/2010 tarih ve 2009/23477 E., 2010/5519 K. sayılı onama kararının kaldırılmasına, mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 26/10/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.