Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 20449 - Karar Yıl 2006 / Esas No : 17355 - Esas Yıl 2006





MAHKEMESİ: Tuzla İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ: 06/06/2006NUMARASI: 168/121Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :Alacaklının takibe dayanak yaptığı ilamda kamulaştırmasız el atmadan dolayı tazminata hükmedildiği görülmektedir. Hükmedilen alacak tazminat niteliğinde olduğundan 3095 sayılı yasa hükümleri doğrultusunda (Bütçe kanununda yer alan yıllar ve oranlar da gözetilerek) faiz talep edilebilir. Bilirkişi raporunda, Merkez Bankası kısa vadeni kredi işlemlerinde uygulanan reeskont faiz oranları uygulanmış, Mahkemece rapor hükme esas alınmıştır.4833 Sayılı 2003 yılı Mali Bütçe Kanunu’nun 51/t maddesi ile 5027 Sayılı 2004 yılı Bütçe Kanunu’nun 49/o ve 5277 Sayılı 2005 yılı Bütçe Kanunu’nun 37/e maddelerindeki faiz oranları genel bütçeye dahil dairelerle, katma bütçeli idarelerin ilama bağlı borçları hakkında uygulanır. (HGK’ nun 01.12.2004 tarih ve 2004/12-667 E sayılı kararı).Somut olayda, borçlu DSİ, ilamda öngörülen tazminat için takip edildiğine göre, yukarıdaki açıklamalar dikkate alındığında faiz hesaplamasının anılan maddelerde yer alan oranlara göre yapılması zorunludur. Ancak, 2003 yılı Bütçe Kanunu’nun 51/t maddesi Anayasa Mahkemesi’nin 22.01.2004 tarih ve 2003/41 E. 2004/4 K sayılı kararı ile iptal edildiğinden ve elde bulunan ve uyuşmazlığın sürdüğü davalarda, iptal kararlarının “geriye yürümeme” kuralı uygulanmayacağından, Mahkemece, 01.04.2003-31.12.2003 tarihleri arasında yürürlükte bulunan 3095 sayılı yasanın 1. maddesinde öngörülen faiz oranlarının uygulanması, 01.01.2004 tarihi ile 31.12.2004 tarihleri arasındaki dönemde ise işleyecek faizin 2004 yılı Bütçe Kanunundaki oranlar esas alınarak hesaplanması yerine, bu hesaplamalara uygun düşmeyen bilirkişi raporu dikkate alınarak sonuca ulaşılması isabetsizdir.SONUÇ :Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 06.11.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.