Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 17428 - Karar Yıl 2006 / Esas No : 14569 - Esas Yıl 2006





MAHKEMESİ: Çorlu İcra MahkemesiTARİHİ: 26/10/2005NUMARASI: 2005/2-376Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;İ.İ.K.’nun 82/12 maddesi gereğince, borçlunun “haline münasip” evi haczedilemez. Bir meskenin borçlunun haline uygun olup olmadığı adı geçenin haciz anındaki sosyal durumuna ve borçlu ile ailesinin ihtiyaçlarına göre belirlenir. Buradaki “aile” terimi, geniş anlamda olup, borçlu ile birlikte aynı çatı altında yaşayan, bakmakla yükümlü olduğu kişileri kapsar. İcra mahkemesince , borçlunun sözü edilenlerle birlikte barınması için zorunlu olan haline münasip meskeni temin etmesi için gerekli bedel bilirkişilere tesbit ettirildikten sonra, haczedilen yerin kıymeti bundan fazla ise satılmasına karar verilmeli ve satış bedelinden yukarıda nitelikleri belirlenen mesken için gerekli olan miktar borçluya bırakılmalı, kalanı alacaklıya ödenmelidir. Bu kıstasları aşan nitelik ve evsaftaki yerlerle, makul ölçüleri geçen oda ve salonu kapsayan, ve ikamet için zorunlu öğeleri içeren bir meskenin dışındaki yerler, maddede öngörülen amaca aykırıdır. Borçlunun görev ve sıfatı, kendisinin yukarıda belirlenenden daha görkemli bir meskende ikamet etmesini gerektirmez. Somut olayda, bilirkişilerce düzenlenen 09.05.2005 tarihli raporda, taşınmazın değerinin 45.000,00-YTL. olup, haline uygun olduğunun , daha kenar semtlerde ise aynı niteliklerdeki bir meskenin değerinin 20.000-YTL. olmasına rağmen bu mahallelerde yaşamanın borçlunun sosyal yapısına uygun olmadığının bildirildiği anlaşılmaktadır.Öncelikle, icra mahkemesince yazılan yazı uyarınca, borçlunun sosyo-ekonomik durumunun zabıtaca 22.06.2005 tarihli tutanakla belirlendiği görülmekte olup, keşif tarihinde ve bilirkişilerin raporlarını düzenledikleri tarihte henüz borçlunun sosyo-ekonomik durumunun araştırılmadığı ve dosyada bu konuda herhangi bir bilgi ve belgenin bulunmadığı görülmüştür.Bu nedenle bilirkişilerin daha ucuza aynı nitelikte mesken alınabilecek mahallelerde oturmanın borçlunun sosyal yapısına uygun olmadığına ilişkin belirlemeleri dosya kapsamı ile örtüşmediği gibi soyut niteliktedir. O halde Mahkemece yapılacak iş borçlunun Çorlu’nun daha mütevazi bir semtinde haline münasip evi alabileceği değerin bilirkişilerden ek rapor alınmak suretiyle yukarıdaki kurallara göre belirlenmesi ve sonucuna göre karar verilmesinden ibarettir. Eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.SONUÇ : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 26.09.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.