Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 15973 - Karar Yıl 2011 / Esas No : 788 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ: Ankara 8. İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ: 02/11/2010NUMARASI: 2010/1003-2010/1121Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :7201 Sayılı Tebligat Kanunu'nun 12.maddesine göre hükmi şahıslara tebligat salahiyetli mümessillerine, bunlar birden fazla ise yalnız birine yapılır. Aynı kanunun 13.maddesine göre de, tebliğ yapılacak bu kişiler herhangi bir sebeple mutad iş saatlerinde iş yerinde bulunmadıkları veya o sırada evrakı bizzat alamayacak bir halde oldukları takdirde tebliğ orada hazır bulunan memur ve müstahdemlerinden birine yapılır. Tebligat Tüzüğü'nün 18.maddesinde tüzel kişi adına, tebligatı kabul edecek kişi herhangi bir sebeple mutad iş saatlerinde bulunmadığı veya o sırada evrakı bizzat alamayacak olduğu takdirde tebliğ orada hazır bulunan memur veya müstahdemlerinden birine yapılacağı, kendisine tebliğ yapılacak memur veya müstahdemin tüzel kişinin o yerdeki teşkilatı veya personeli içinde vazife itibariyle tüzel kişinin yetkilisinden sonra gelen kimse veya evrak müdürü gibi esasen bu kabil işlerde vazifelendirilmiş biri olması gerektiği, bunlarında bulunmadığı hususunun tebliğ mazbatasında tespit edilmek şartıyla o yerdeki diğer memur veya müstahdemlerinden birine yapılacağı hüküm altına alınmıştır. Somut olayda; örnek 11 nolu ödeme emri ve yenileme emrinin "aynı yerde daimi çalışan işçisi imzasına 01.06.2010 tarihinde tebliğ edildiği anlaşılmaktadır. Borçlu şirketin yetkili temsilcisi araştırılmadan doğrudan işçiye yapılan iş bu tebligat, yukarıda açıklanan yasal düzenlemeler gereğince usulsüz olup mahkemece şikayetin açıklanan nedenle kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile tebligatın usulüne uygun olarak yapıldığından bahisle istemin reddine karar verilmesi isabetsizdir. SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 01.07.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.