Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1425 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 35497 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Antalya 3. İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ : 13/08/2013NUMARASI : 2013/216-2013/729 Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi .. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü : Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de; Borçlunun, satış bedelinin, satış ve paylaştırma masraflarını karşılamadığını ve sair fesih sebeplerini ileri sürerek ihalenin feshi istemi ile icra mahkemesine başvurduğu, mahkemece ihalenin usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle şikayetin reddine karar verildiği anlaşılmaktadır. İİK.nun 106-144. maddelerinde paraya çevirme ile ilgili hükümler yer almış, aynı Kanun'un satış kararı tarihi itibariyle olayda uygulanması gereken 115. maddesinde; "birinci ve ikinci ihale icra memuru tarafından, ilanda belirlenen yer, gün ve saatte, elektronik ortamda verilen en yüksek teklif üzerinden başlatılır. Satışa çıkarılan mal üç defa bağırıldıktan sonra, elektronik ortamda verilen en yüksek teklif de değerlendirilerek, en çok artırana ihale edilir. Şu kadar ki, artırma bedelinin malın tahmin edilen bedelinin yüzde ellisini bulması ve satış isteyenin alacağına rüçhanı olan diğer alacaklar o malla temin edilmişse bu suretle rüçhanı olan alacakların mecmuundan fazla olması ve bundan başka paraya çevirme ve paraların paylaştırılması masraflarını aşması gerekir" hükmüne yer verilmiştir. Bu durumda satış bedelinin tüm icra masraflarını değil, paraya çevirme ve paylaştırma giderlerini geçmesi gerektiğinin hüküm altına alındığı görülmekle, satış talebinden ihale tarihine kadarki paraya çevirme ve paylaştırma giderlerinin hesaplamada dikkate alınması gerekmektedir. Bu durumda, satış talebi ile ihale tarihi arasındaki yediemin ücreti ile mahalline getirilmesi için yapılan çekici ücreti masrafının aracın paraya çevirme giderlerine dahil olduğu kabul edilerek, artırma bedelinin hesaplanmasında dikkate alınması zorunludur.Öte yandan tellaliye harcı, satış talebi ile ihale tarihi arasındaki paraya çevirme ve paylaştırma giderlerinden olmadığından buna yönelik gider hesaplamada dikkate alınmaz. Alacaklı tarafça Antalya 7.İcra Müdürlüğü'nün 2012/363 esas sayılı dosyasından 07 BMB 25 plaka sayılı aracın satılarak paraya çevrilmesinin istendiği, satışı istenen menkulun (aracın) değerinin 22.000 TL olarak belirlendiği anlaşılmıştır. 25.02.2013 tarihli birinci arttırmada aracın 11.500 TL bedel ile Kırbaşlar ... Ltd.Şti.'ne ihale edildiği ,taşınırın muhammen değerinin % 50'sinin 11.000,00 TL olduğu anlaşılmaktadır. O halde mahkemece satış talebi ile ihale tarihi arasındaki yediemin ücreti de dahil olmak üzere İİK'nun 115. maddesi kapsamında yapılan diğer masraflar tesbit edilerek, ihale bedelinin, aracın muhammen değerinin %50'si ile birlikte anılan masraflar toplamını karşılayıp karşılamadığının tespiti ile sonucuna göre karar verilmesi gerekirken bu husus araştırılmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir. SONUÇ :Borçlunun temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK'nun 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.