Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12442 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 24912 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ: İstanbul 9. İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ: 23/06/2011NUMARASI: 2011/176-2011/758Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :Alacaklının, borçlu aleyhine 12 adet 3.060 ABD doları bedelli bonoya dayalı olarak kambiyo senetlerine özgü haciz yoluyla takip başlattığı, alacaklının yabancı para alacağı için takip tarihinden itibaren yılık % 100 oranında temerrüt faizi talep ettiği, borçlunun talep edilen faiz oranına yönelik icra mahkemesine itirazda bulunduğu anlaşılmıştır. Alacaklı ile borçlu arasında Beşiktaş 1. Noterliğince 27.12.2006 tarihinde ......yevmiye numarası ile düzenlenen düzenleme şeklindeki finansal kiralama sözleşmesinin 13. maddesinde yabancı para borcuna yıllık %48 oranı üzerinden hesaplanacak temerrüt faizinin kiralayan borçlu tarafından ödeneceğinin kararlaştırıldığı, borçlu M.T.San. Ve Tic. Ltd. Şti'nin dayanak bonoları kiracı sıfatıyla imzaladığı, takip dayanağı bonolarında finansal kiralama sözleşmesi ekindeki taahhütnameye göre sözleşme kapsamında verildiği gibi borçlunun da alacaklı ile aralarında yapılan finansal kiralama sözleşmesine yönelik herhangi bir itirazının bulunmadığı, alacaklı vekilinin takip talebi ve ödeme emrinde temerrüt faizinin %100 oranında gösterilmesinin sehven yapıldığını ve takip tarihinden itibaren %30 oranında faiz talep ettiklerini beyan ettiğine göre alacaklı vekilinin kabulü olan %30 oranını aşmamak kaydıyla taraflar arasında yapılan finansal kiralama sözleşmesi kapsamında verilen dayanak bonolar için takip tarihinden itibaren asıl alacağa yıllık %30 oranında temerrüt faizi yürütülerek alacağın tahsiline karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir. SONUÇ : Alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK. 366 ve HUMK.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 16.04.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.