Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 11823 - Karar Yıl 2006 / Esas No : 8692 - Esas Yıl 2006
MAHKEMESİ: Kuşadası İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ: 22/02/2006NUMARASI: 2006/48-50Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :Sair temyiz itirazları yerinde değildir.Haciz tarihi esas alınıp olaya uygulanması gereken 5272 Sayılı Belediye Kanunu Anayasa Mahkemesi tarafından 18.01.2005 Tarih ve 2004/118 E. 2005/8 K. sayılı kararla iptal edilmiş ve iptal kararı 13.04.2005 tarihli Resmi Gazetede yayınlanmıştır. Anayasa mahkemesince 6 aylık süre sonunda iptal kararının yürürlüğe gireceği hükme bağlanmış, hacizle ilgili aynı hükümleri taşıyan 5393 Sayılı Yasa ise 13.07.2005 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu durumda haciz tarihi itibariyle olayda anılan yasanın 15/son madesinin uygulanması zorunludur. Bu maddeye göre haczedilmezlik şikayetinin kabul edilebilmesi için mahcuzların kamu hizmetinde (fiilen) kullanılması gerekli olup gerekçede yer verilen kamuya tahsis kararı alınmasının sonuca etkisi bulunmamaktadır.Somut olayda şikayetçi belediyeye ait mevduat hesabına, yatırılan ödemelerin 5272 Sayılı Kanunun 15/son maddesi gözetilerek bankadan ve belediyeden gerekli araştırma yapılarak hesaba yatan paraların kaynağı ve nitelikleri belirlenmelidir.Bu durumda mahkemece yapılan araştırma ve inceleme hüküm verilmesine yeterli değildir. Ayrıca, yasada öngörülmediği halde kamuya tahsis kararı esas alınarak sonuca gidilmesi de doğru bulunmamıştır. Yapılan incelemede 335.394.76 numaralı vadesiz hesap ile 335 457 36 numaralı otopark hesabının ve 335 395 90 numaralı kömür fonu hesabı dışındaki hacizlerle ilgili mahkeme kararı yasaya uygun ise de; yukarıda numarası yazılı alanların vergi, resim ve harç niteliğinde olup olmadığı veya bu paraların kamu hizmetinde kullanılıp kullanılmadığı, Yargıtay denetimine imkan tanıyacak açıklıkta belirlenmeden eksik inceleme ile sonuca gidilmesi isabetsizdir.SONUÇ : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 02.06.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.