Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11545 - Karar Yıl 2006 / Esas No : 8860 - Esas Yıl 2006





MAHKEMESİ: Ankara 13. İcra MahkemesiTARİHİ: 28/02/2006NUMARASI: 2005/823-128Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :Borçlu şirket hakkında alacaklı şirket vekili Av. ............. tarafından Ankara 6. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin 1999/174 E.-2003/40 K. sayılı ilamında hükmedilen 16.103.650.000 TL vekalet ücretinin tahsili için ilamlı icra takibine geçilmiştir.Şikayetçi, takibe konu edilen vekalet ücreti alacağında kendisinin de hakkı olduğunu öne sürerek icra müdürlüğünce adına gönderilen muhtıranın iptalini istemiştir.Mahkemece, dayanak ilamdan yargılamasına vekil olarak katılan şikayetçinin takibe konu alacağın 1/2'sinin kendisine verilmesi yönünde takip dosyasında talebi bulunduğunu takibi sürdüren diğer vekilin bu talebe muvaffakatının bulunmaması nedeniyle istemin icra müdürlüğünce reddedilmesi, şikayetçinin asil tarafından azledilmemesi Avukatlık ücreti alacağının Avukatlık Kanunu gereğince avukatların şahsi alacağı niteliğinde bulunduğundan takibe konu yapılan ilamdaki vekalet ücretinin 1/2'sini talep etmede haklı olduğu görüşü ile şikayetin kabulüne karar verilmiştir.Avukatlık Asgari Ücret tarifelerinin 5. maddesi hükmü aynen "hukuki yardımın birden çok avukat tarafından yapılması halinde, karşı tarafa bir avukatlık ücretinden çoğu yükletilemez" hükmünü içermektedir.Şikayetçinin takip konusu ilamda adının geçmediği görülmektedir.Bu nedenlerle alacaklı vekili olarak Av. ......., söz konusu vekalet ücretini müvekkili adına tek başına takibe koymasında yasaya uymayan bir yön bulunmamaktadır.Şikayetçinin öne sürdüğü iddia yargılamayı zorunlu kılmaktadır. O halde, şikayetin reddi yerine kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.SONUÇ : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 30.05.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.