MAHKEMESİ: Mersin 1. İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ: 10/07/2009NUMARASI: 2009/652-2009/543Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :Takip dosyasının incelenmesinden borçlunun T.Vakıflar Bankası T.A.O. Memur ve Hizmet1ileri Emekli ve Sağlık Yardım Sandığı Vakfından almış olduğu maaşın 1/4' ünün üzerine haciz konulduğu, borçlunun icra mahkemesinde başvurusunda bu maaşından yapılan haczin kaldırılmasını istediği anlaşılmaktadır. 506 Sayılı Kanunun geçici 20.maddesi kapsamında kurulan sandıklar, 09.03.1983 gün ve 1983/1-1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında da açıkça belirtildiği gibi, Sosyal Sigortalar Kurumu, Bağ-Kur ve TC Emekli Sandığı gibi sosyal güvenlik kuruluşlarındandır. Geçici 20.madde kapsamındaki sandıklar, bağlı bulundukları kuruluşların personeli ile ilgili, 506 Sayılı Kanunun sistematiği içinde Sosyal Sigortalar Kurumunun yüklendiği görevleri ve sağladıkları hakları yerine getirmek üzere kuruldukları için, sosyal güvenlik hukukunun temel ilkelerinin bu sandıklar için de geçerli olduğunun kabulü gerekir. Bu nedenle 506 Sayılı Kanunun geçici 20.maddesi kapsamında kurulan sandıklarca bağlanan aylıkların 5510 Sayılı Yasanın 93/1.maddesi uyarınca haczi mümkün değildir. Öte yandan, anılan yasa hükmü 2008 yılı Ekim ayı başında yürürlüğe girmiş olup, şikayet tarihi itibari ile yürürlükte olduğundan somut olayda da uygulanması zorunludur. Ancak, 506 Sayılı Kanunun 128.maddesi uyarınca kurulmuş olan sandıklardan alınan maaşların ise haczi mümkündür. Bu durumda icra mahkemesince yukarıdaki kurallar dairesinde haciz uygulanan maaşın bağlandığı sandığın kuruluş belgeleri incelenip sonucuna göre bir karar vermek gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir. SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK. 366 ve HUMK.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 09.04.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.