Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 107 - Karar Yıl 2007 / Esas No : 22519 - Esas Yıl 2006





MAHKEMESİ: Adana 1. İcra MahkemesiTARİHİ: 12/09/2006NUMARASI: 2006/64-541Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :İİK'nun 82/12.maddesinde, borçlunun haline münasip evinin haczolunamayacağı belirlendikten sonra, aynı maddede de, ancak, evin kıymeti fazla ise bedelinden haline münasip bir yer alınabilecek miktarı borçluya bırakılmak üzere haczedilerek satılır.) hükmüne yer verilmiştir.Somut olayda; mahkemece bilirkişi incelemesi yapılarak sadece mahcuzun kıymeti belirlenmiş, ancak söz konusu raporda "borçlunun haline münasip bir evi alabileceği bedel" tespit edilmemiştir. Öncelikle bu tespit yapılması, bundan sonra borçlunun haline münasip bir evi alabileceği miktarı mahcuzun değerinden az ise mahcuz satılarak borçlunun haline münasip ev alması için gerekli bedelin kendisine, artanın alacaklıya ödenmesine; satışın borçlunun haline münasip ev alacağı miktardan az olmamak üzere yapılmasına karar verilmesi gerekir. Mahkemece yukarıdaki ilkelerle örtüşmeyen raporla ve borçlu hakkında yapılan ekonomik ve sosyal araştırmalara dayalı sonuca gidilmesi isabetsizdir.SONUÇ : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 15.01.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.