Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8272 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 23855 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik HÜKÜM : Sanıkların ayrı ayrı TCK'nun 204/1, 62/1, 53/1-2 maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezasının ertelenmesi, 765 sayılı TCK'nun 503, 522/1, 59/2,, 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ve 28.899,00 TL adli para cezasının ertelenmesineI- Sanıkların dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz itirazlarının incelenmesinde;5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. madde hükümleri karşısında; sanıklara yüklenen "dolandırıcılık" suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanıklar lehine olan 765 sayılı TCK'nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği 05.11.2004 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmakla, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, II- Sanıkların resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz itirazlarının incelenmesine gelince,Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:1-Resmi belgede sahtecilik suçunun cezası, 765 sayılı TCK'nun 342/1. maddesinde 2 yıldan 8 yıla kadar hapis olmasına rağmen, sonradan yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nun 204/1. maddesinde 2 yıldan 5 yıla kadar hapis olduğu, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9/3. maddesi uyarınca, kararın gerekçe bölümünde 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK'nun olaya ilişkin tüm hükümleri uygulanarak, cezaların kişiselleştirilmesinden sonra sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe Yasanın belirlenmesi ve temel cezanın, üst sınırı 8 yıl hapis cezasını öngören 765 sayılı TCK'nun 342/1. maddesi uyarınca alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi halinde, üst sınırı 5 yıl hapis olan 5237 sayılı TCK'nun 204/1. maddesine göre, 342/1. maddesine göre takdir edilenden daha az olacak şekilde tespiti ile bunun da kararın gerekçe bölümünde denetime olanak verecek biçimde gerekçesi ile birlikte gösterilmesi gerektiği; temel cezanın alt sınırdan tayini durumunda ise 765 sayılı TCK'nun 342/1 ve 5237 sayılı TCK'nun 204/1. maddeleri uyarınca hükmolunacak cezalar eşit ise de 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinde düzenlenen ve kararda gösterilmemiş olsa bile hapis cezasına mahkumiyetinin kanuni sonucu olarak uygulanan hak yoksunluğuna ilişkin güvenlik tedbirlerinin 765 sayılı Kanunda bulunmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK'nun aleyhe olduğu gözetilmeden lehe yasanın tespitinde 5237 sayılı TCK'nun 204/1. maddesinden alt sınır uygulanıp 765 sayılı TCK'nun 342/1. maddesinden ise teşdiden uygulama ile yazılı şekilde karar verilmesi,2- Kabul ve uygulamaya göre ise; hapis cezaları ertelenen sanıklar hakkında TCY'nın 51/3.maddesi uyarınca bir deneme süresinin belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Yasaya aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.