Dolandırıcılık suçlarından hükümlü Y....'nın yapılan yargılaması sonunda: Mahkûmiyetine dair Çorum 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 12.3.1999 gün, 1996/31 Esas, 1999/393 Karar sayılı kesinleşmiş hükmün, 5237 sayılı Yasanın 1.6.2005 tarihinde yürürlüğe girmesini müteakip yeniden değerlendirilmesi sonucu aynı mahkemece duruşma yapılmaksızın dosya üzerinde verilen 24.6.2005 gün ve 2005/751 Esas, 2005/ 964 Karar sayılı ek karara hükümlü tarafından vaki itiraz üzerine Çorum Ağır Ceza Mahkemesinin 26.7.2005 gün, 2005/357-368 D.İş sayılı kararıyla itirazın reddine karar verilmesinden sonra dosya temyiz incelemesi yapılmak üzere C.Başsavcılığının bozma isteyen 22.8.2006 tarihli tebliğnamesi ile daireye gönderilmekle; 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca duruşma açılarak veya dosya üzerinde verilen kararlar temyize tabi olup itiraz üzerine Çorum Ağır Ceza Mahkemesince verilen karar hukuki değerden yoksun bulunduğundan ve CMK.nun 264. maddesi gereğince itiraz dilekçesi temyiz davası açma niteliğinde görüldüğünden dosyanın incelenmesine karar verilip incelenerek gereği görüşüldü;Hükmün niteliğinde bir değişiklik olmadığı gibi takdir hakkı da kullanılmadığından evrak üzerinde karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiş, 5237 sayılı Yasaya göre yeniden hüküm kurulan suçlarda sağlanan haksız menfaat miktarı gözetilerek TCK. nun 61. maddesi uyarınca alt sınırdan uzaklaşılmaması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Hükümlünün eylemlerine uyan 765 Sayılı TCK. nun 503, 522, 81. maddeleri ile 5237 sayılı Yasanın 157. maddesini karşılaştırıp, 5237 sayılı Yasa hükümlerinin lehe olduğunu değerlendirerek buna göre hüküm kuran mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.Ancak;5237 Sayılı Türk Ceza Yasasında cezaların içtimaına ilişkin bir hüküm bulunmayıp 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 99. maddesine göre suçların ayrı ayrı bağımsızlıklarını koruduğu ve İnfaz aşamasında cezaların toplanması gerektiği gözetilmeden sanık hakkında hükmolunan cezaların içtima edilmesi yasaya aykırı ise de; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasında yer alan 5275 sayılı Yasanın 99. maddesi uyarınca cezaların toplanmasına ilişkin kısmın çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun buluna ek karın DÜZELTİLEREK ONANMASINA 09.10.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.