Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 7731 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 12674 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Vergi Usul Kanununa MuhalefetHÜKÜM : MahkumiyetI- Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, II- Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince:Sanığın yokluğunda verilen hükmün sorgusunda beyan ettiği adresine çıkartılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesinden sonra mahkemece aynı adrese 21.10.2010 tarihinde Tebligat Kanununun 35. maddesine göre yapılan tebliğin daha önce aynı adrese geçerli bir tebligatın yapılmaması nedeniyle geçersiz olduğu cihetle, öğrenme üzerine sanık müdafiinin 11.02.2011 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğunun kabulü gerektiği anlaşılmakla, yapılan incelemede gereği görüşüldü:Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:Sanık hakkında tekerrüre esas alınan 3167 sayılı Kanunun 16. maddesi uyarınca verilen mahkumiyetine ilişkin eyleminin 31.01.2012 tarih ve 28193 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak 03.02.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6273 sayılı Çek Kanununda değişiklik yapılmasına dair Kanun ile suç olmaktan çıkarıldığı ancak suç tarihinde tekerrüre esas başka sabıkası bulunduğundan bu hükmün tekerrürde dikkate alınmasında zorunluluk bulunması,Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Yasanın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkralarındaki TCK.nun 58. maddesinin tatbikine ilişkin bölüm hükümden çıkartılarak yerlerine “Ankara 17. Asliye CezaMahkemesinin 2002/342-2005/722 E-K sayılı hükmü ile mükerrir olduğu anlaşıldığından TCK'nun 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” denilmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.