Dolandırıcılık suçundan sanıklar B.... S.... T...., A.... T....., E.... Y......,S.... Ö....ve Hakan Özerhan'ın yapılan yargılamaları sonunda: Mahkumiyetlerine dair MUĞLA 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 28.12.2005 gün ve 2003/472 Esas, 2005/604 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar müdafiileri tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığının bozma isteyen 27.04.2006 tarihli tebliğnamesi ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği görüşüldü: KARAR : I- Dolandırıcılık suçunda unsur olan hile ve desisenin, gerçek kişiye yönelmesi ve hataya düşürülerek bu işlem sonucunda onun veya bir başkasının mal varlığı aleyhine, sanığın kendine veya başkalarının yararına haksız bir menfaat sağlaması gerekir. Oluşa uygun olarak sübutu kabul edilen, katılan M…….. A.. T…….'in alış veriş yaptıktan sonra unuttuğu kredi kartını bulan işyeri sahibi A.... T.....'ın eşi sanık B.... S.... T....'ın bu kartı POS. cihazından geçirmek suretiyle alışveriş yapılmadığı halde yapılmış gibi gerçeğe aykırı olarak ürettiği 2 slip karşılığında 385.000.000 lirayı ve işyeri sahibi sanık A.... T.....'ın, sanıklar H……. Ö……… ,S.... Ö....ve E.... Y...... tarafından getirilen sahte oluşturulmuş kredi kartlarını yine POS. cihazından geçirmek suretiyle alışveriş yapılmadığı halde yapılmış gibi gerçeğe aykırı olarak ürettikleri toplam 4 silip karşılığında 8.530.000.000 lirayı işyeri hesabına aktarmaları eylemlerinde; gerçek kişiye yönelik bir hile ve desise bulunmadığından yüklenen dolandırıcılık suçunun yasal unsurları itibariyle oluşmadığı ve sanık B.... S.... T.... ile diğer sanıkların açıklanan bu eylemlerinin bir bütün halinde suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sonradan yürürlüğe giren 5237 Sayılı Yasaya göre sanıklar lehine olan 765 Sayılı TCK.nun 525/b-2, 80. maddelerinde öngörülen bilişim suçunu ve ayrıca sanıklar H.... Ö...... ile S.... Ö.....'in sahte oluşturulmuş kredi kartlarıyla bir kısmında hükmü temyiz etmeyen sanık F.... K....'da olduğu halde değişik işyerlerinden alış veriş yapmaktan ibaret diğer eylemlerinin ise; fiillerden manyetik şeridi kopyalanan kredi kartlarını çıkartan yabancı bankaların zarar görmesi nedeniyle mağdur yabancı banka sayısınca dolandırıcılık suçlarını oluşturduğu gözetilmeden tüm sanıkların eylemlerinin teselsül eden tek dolandırıcılık suçunu oluşturduğunun kabulü ile yazılı şekilde hüküm kurulması, II- Kabule göre de; 1- Sanıkların bankayı vasıta olarak kullanmak suretiyle gerçekleştirdikleri dolandırıcılık suçlarından dolayı 765 Sayılı TCK.nun 504. maddesinin 3. bendi yerine, 1. bendi ile ceza tayini, 2- Sanıklar hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 Sayılı TCK.nun hükümleri ile sonradan 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 Sayılı Yasa hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle lehe olan hükmün, 5252 Sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca 765 Sayılı Yasa olarak belirlenip cezaların bu yasa gereğince tayininden sonra, 5237 Sayılı Yasanın 53. maddesinin tatbiki suretiyle karma uygulama yapılması, 3- Hüküm fıkrasında sanıklar E.... Y......, H.... Ö...... ve S.... Ö.....'e alt sınırdan ceza tayin olunduğu belirtilmesine rağmen hürriyeti bağlayıcı cezaların teşdiden uygulanması suretiyle hükmün karıştırılması, SONUÇ : Kanuna aykırı, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 12.07.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.