Dolandırıcılık suçundan sanıklar Ergün Y ve Abdulkadir A'in yapılan yargılamaları sonunda: 5237 Sayılı Kanunun 158/1-d, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyetlerine dair Isparta Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 22.5.2007 gün ve 2005/41 Esas, 2007/141Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay C. Başsavcılığı'nın Bozma isteyen 13.12.2007tarihli tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelenerek gereği görüşüldü:Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanıklar müdafiinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:1-Fikir ve eylem birliği içerisinde bulunan sanıklardan Abdulkadir A'in yakalanamayan diğer faillerle birlikte aracını satan katılanla alıcı sıfatıyla pazarlık edip Isparta 2. Noterliğinden sanık Ergün Y adına satış yetkisini de içeren genel vekaletname düzenlettikleri ve akabinde, işlerini yürüttüklerini belirttikleri galeriye götürüp sanık Abdulkadir'in trafik kaydını sorgulama bahanesiyle katılanı kandırarak arabayı alıp galeride bir kişiyle bırakıp gittiği, bu kişinin de bir müddet oyalayıp bir iş bahane ederek ortadan kaybolması şeklinde oluşan eylemde işlenen suçun 765 sayılı TCK.nun 503(5237sayılıTCK.nun 157.)maddeleri kapsamındaki dolandırıcılık suçunu oluşturduğu, vekaletnamenin suçun oluşumunda etkisi olmayıp sadece aracın diğer kişilere devrinde kolaylık sağladığı gözetilmeden nitelikli dolandırıcılık suçu olarak kabulüyle uygulama yapılması,2-Kabule göre; Noterliğin bir kamu hizmeti olup TCK. nun 158/1-d maddesinde belirtilen kamu kurumu niteliğinde olmadığından suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 503/1. maddesi ile 5237 sayılı TCK. nun 157/1. maddelerinin karşılaştırılması suretiyle hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,2-Sanıklar hakkında lehe yasanın tespiti için 5252 sayılı Yasanı 9/3. maddesi gereğince yapılan karşılaştırmanın kararın gerekçe bölümünde yapılıp saptanan lehe yasaya göre hüküm fıkrasının oluşturulması gerekirken infazda tereddüde yol açacak şekilde hüküm kurulması,3- Hükmolunan cezanın sonucu olarak 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarına da karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,Yasaya aykırı, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK. nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.02.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.