Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 5491 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 20803 - Esas Yıl 2012
Tebliğname No : 11 - 2010/25972MAHKEMESİ : Ankara 8. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 21/12/2009NUMARASI : 2009/1109 (E) ve 2009/1367 (K)SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet Şikayetçi kurum vekilinin 16.09.2009 havale tarihli dilekçesi ile katılma talebinde bulunmasına rağmen bu hususta bir karar verilmeksizin dosya neticelendirilmiş ise de, katılma talebinin CMK'nun 237 ve devamı maddelerine uygun olması nedeniyle, aynı Yasa ve maddesinin 2. fıkrası uyarınca suçtan zarar gören şikayetçinin müdahale talebinin kabulüyle katılan vekilinin temyiz dilekçesi gereğince yapılan incelemede;Sanıkların işlettikleri şirketlerin vergi mükellefi A. D. tarafından düzenlenen 21 adet toplam 450.000,00 TL bedelli sahte fatura kullandıklarının iddia edilen olayda, faturaların 20.02.2006 - 30.06.2006 tarihleri arasında düzenlenip defterlerinde kayıtlı 25.05.2006 ve 26.05.2006 tarihli dekont bedellerinin 146.689,00 TL olduğu, kalan ödemelerin ise nakit ödendiğinin sanıklar tarafından savunulduğu, sahte fatura düzenlediği belirtilen A. D. hakkında düzenlenen ve dosya içerisinde bir örneği bulunan vergi tekniği raporunda defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmediği, “10 m2” iş yeri bulunduğu, muhasebecisinin olmadığı, malı, ardiyesi ve deposunun bulunmadığı, Ba-Bs formu vermediği, KDV beyannamelerinin matrahlı, ödenecek vergi miktarının ise az olduğu, faaliyette olduğu sekiz aylık dönemde 1.127.240,00 TL'lik fatura düzenlediğinin belirtilip, bu kişi hakkında UYAP'tan yapılan sorgulamada 2006 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan açılan davada cezalandırılmasına ilişkin karar verildiği ve Dairemiz tarafından verilen kararın onandığının anlaşılması karşısında; sahte fatura kullanmak suçunun tüm unsurları ile sübuta erdiği gözetilmeden sanıkların mahkumiyeti yerine dosya kapsamına uygun olmayan bilirkişi raporuna atıfla yazılı şekilde beraatlerine karar verilmesi,Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.