Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4540 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 19527 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilikHÜKÜM : Nitelikli dolandırıcılık suçundan; Mahkumiyet Resmi belgede sahtecilik suçundan; MahkumiyetI- "Resmi belgede sahtecilik" suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Sanıklar hakkında yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanıklar müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak: Sanıkların katılan kurumdan kredi almak için teminat olarak gösterdikleri sahte ipotek belgesi ve tapu müdürlüğünün onamı ile ipoteğin tescil edildiğine dair belgeleri aynı anda vermeleri eyleminde; suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK. nun 80. maddesinin koşulları oluşmakta ise de, farklı bir düzenleme getiren 5237 sayılı TCK. nun 43. maddesinin uygulanabilmesi için “bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi” gerektiği, aksi halde teselsülün gerçekleşmediğinin kabulü gerektiğinden, sanıklar hakkında 5237 s. TCK'nun 204. maddesinin tatbiki durumunda aynı Yasanın 43. maddesinin uygulanmayacağı ve bu itibarla da 5237 s. TCK'nun daha lehe olduğu gözetilmeden, 765 sayılı TCK'nun uygulanması suretiyle sanıklara fazla ceza tayini, yasaya aykırı ise de; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğu ve mahkumiyetin yasal sonucu olan hak mahrumiyetleri kararda gösterilmemiş olsa bile kazanılmış hakka konu olmayacağı nazara alınarak ve 5271 sayılı CMK'nun 231. maddesinin uygulanmama gerekçesi gösterildiğinden; hüküm fıkrasından 765 sayılı TCK'nun 342/1 ve 59/2. maddeleri çıkartılıp yerine "5237 sayılı TCK'nun 204/1 ve 62/1. maddesinin eklenmesi" suretiyle temel cezanın 1 yıl 8 ay hapis olarak belirlenmesine, teselsüle ilişkin 765 sayılı TCK.nun 80. maddesinin uygulamasına ilişkin bölüm tümden çıkartılıp, 647 sayılı Yasanın 4 ve 6. maddesi ibarelerinin çıkartılıp yerlerine 5237 sayılı TCK'nun 50 ve 51. maddelerinin ilave edilerek ve "sanıkların 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin haklardan koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalarına" fıkrasının eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, II- "Nitelikli dolandırıcılık" suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanıklara yüklenen “nitelikli dolandırıcılık” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği tarihten, temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanıklar hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 12.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.