MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Vergi Usul Kanununa MuhalefetHÜKÜM : Mahkumiyet05.03.2009 gün, VDENR-2009-974/8 sayılı Vergi Tekniği Raporundan, KDV beyannamelerinin matrahlı olarak, en son 2005 yılının 12. ayında verilmiş olması nedeniyle, suç tarihinin Aralık 2005 olduğunun kabul edilmesinin gerekmesi, sanığın kolluğa verdiği 01.08.2006 tarihli şikayet dilekçesinde, mükellefiyetinin tamamen sahte olduğunu, işsizliğinin ve bilgisizliğinin kullanılarak kandırıldığını, pişman olduğunu bildirmesi, anılan vergi tekniği raporunda, işçi çalıştırmayan, işyerinde bir masa ve iki sandalye dışında hiçbir şeyi bulunmayan, işyeri adresini değiştirmesine ve burada yapılan yoklamaya imza atmasına rağmen, adreste kısa bir süre sonra yapılan yoklamada başka bir şirketin 6 yıldır depo faaliyetinin bulunduğunun tespit edilmesi karşısında, sanığın 2005 takvim yılında sahte fatura düzenlediğinin kabulü gerektiği cihetle; tebliğnamedeki karşıt inceleme raporlarının getirtilmesi gerektiğine ve suç tarihinin belirlenemediğine ilişen bozma düşüncelerine iştirak edilmemiştir.Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi alt soyu üzerindeki yetkileri açısından hiçbir şekilde uygulanamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,Yasaya aykırı; sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasındaki TCK'nun 53. maddesinin tatbikine ilişkin paragraf hükümden çıkartılarak yerine "TCK'nun 53. maddesinin 1. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık hakları hariç, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına,” şeklinde bir paragraf yazılmak suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.