Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 29993 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 6916 - Esas Yıl 2015





Tebliğname No : 11 - 2015/250331MAHKEMESİ : Mardin 1. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 21/06/2011NUMARASI : 2011/165 (E) ve 2011/451 (K)Suç : Resmi belgede sahtecilik, 6136 sayılı Yasaya muhalefet I- Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK'nun 58. maddesinin uygulanmaması Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/04/2014 tarih, 2013/8-120 Esas ve 2014/209 Karar sayılı ilamı uyarınca aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;1- Temel ceza belirlenirken hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde, aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi suretiyle çelişkiye neden olunması, 2- 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre yalnızca hükümlünün kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi,3- Sanık hakkında uygulanan sevk maddesine 6136 sayılı Yasa'nın 15/1. maddesi yerine 636 sayılı Yasa'nın 15/1. maddesi olarak yazılması,Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasının temel cezanın belirlendiği bölümden ''636'' ibaresi çıkarılarak yerine ''6136'' yazılması, hükümde 6136 sayılı Yasanın 15/1. maddesi uyarınca hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasına esas alınan 30 günün 25 güne, TCK'nın 62. maddesi uyarınca belirlenen 25 günün 20 güne indirilmesi, TCK.nun 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20 liradan hükmolunan 500 TL adli para cezasının 400 TL'ye indirilmesi ve hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “sanığın, TCK'nun 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkranın diğer bentlerinde yazılı haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” denilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,II- Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK'nın 58. maddesinin uygulanmaması Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/04/2014 tarih, 2013/8-120 Esas ve 2014/209 Karar sayılı ilamı uyarınca aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.1- Her ne kadar dosyada mevcut ekspertiz raporunda suça konu nüfus cüzdanının evvelce aynı yerde bulunan fotoğrafın sökülüp alınmasından sonra tahrifen fotoğraf yapıştırılması sureti ile oluşturulduğu ve aldatma kabiliyetini haiz olduğu belirtilmiş ise de, sahtecilik suçlarında aldatma yeteneğinin takdir ve tayininin hakime ait olduğu cihetle, aslı gönderilen suça konu nüfus cüzdanı üzerinde yapılan gözlem neticesinde; fotoğraf üzerinde soğuk mühür izinin bulunmadığı ve tahrifen yapıştırılan fotoğrafın kenarlarının düzgün kesilmediği, bu nedenle suça konu belgenin aldatma özelliğine sahip olmadığı ve atılı suçun unsurları yönünden oluşmadığı anlaşıldığından sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,2- Kabule göre de;5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre yalnızca hükümlünün kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi,Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321 maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.