Tebliğname No : 11 - 2014/317014MAHKEMESİ : Ankara 10. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 26/12/2012NUMARASI : 2011/218 (E) ve 2012/925 (K)Suç : Resmi belgede sahtecilikAyrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 24.11.2009 gün ve 2009/11-164 Esas, 2009/275 sayılı kararında da belirtildiği üzere, hüküm fıkrasında kanun yollarının süresi, mercii ve şeklinin CMK'nun 232/6. madde ve fıkrasına uygun olarak ve tereddüte mahal vermeyecek biçimde gösterilmesi gerektiği, somut olayda yoklukta verilen hüküm fıkrasında kanun yoluna başvuru süresinin başlangıcı “mahkememiz görüldü Cumhuriyet savcısının görüldü işleminden 1 gün sonra yasal süresi başlamak üzere Mahkememize 7 gün içinde verilecek bir dilekçe ile Yargıtay'da temyiz yolu açık olarak” şeklinde tereddüte yer verecek biçimde gösterilmesi nedeniyle sanık H.. Ö.. müdafiinin 23.01.2013 havale tarihli temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;1-Sanıklar K.. Ç.. ile M.. Ç.. hakkında verilen beraat kararları ile sanıklar H.. Ö.. ile S.. A.. hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik katılan ile sanık H.. Ö.. müdafii ve sanık S.. A..'in temyiz itirazlarının incelenmesinde;Sanıklar H.. Ö.. ile S.. A.. hakkında toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklara yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik görülmemiş, sanıklar K.. Ç.. ile M.. Ç.. hakkında ise elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı mahkemece dosya içeriğine uygun gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış ve incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan ile sanık H.. Ö.. müdafii ve sanık S.. A..'in yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,2-Sanıklar S.. A.., A.. C.. ve N.. Y.. hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık A.. C.. müdafii, sanık S.. A.. müdafii ile sanık N.. Y..'ın temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;Sanık S. aşamalarda atılı suç ile ilgisi olmadığını, kaybettiği sürücü belgesi ile ağabeyi A. A.'ın bu kimlikle kendi adına usulsüz işlemler yaptığını beyan ederek suçlamayı kabul etmemesi ve müdafiinin temyiz dilekçesine eklediği Adana 8. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2010/292 Esas sayılı dosyasının duruşma tutanağında müvekkili ile katılan H.. T..'ın yüzleştirildiği ve katılanın kendisinden araç alan kişinin huzurdaki kişinin olmadığını belirtmesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi ve sanık S.'ın iddialarının açıklığa kavuşması açısından katılan ile sanık S.ın yüzleştirilmesi, Adana 8. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2010/292 Esas sayılı dosyası getirtilerek bu dosyayı ilgilendiren belgelerin dosya içerisine alınmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi yerine yazılı şekilde eksik inceleme ile karar verilmesi, yine sanık N.. Y..'ın aşamalarda kendisinin sadece trafik işlemlerini yaptığı bir işyerinin olduğunu, ...şirketinin sahibi olarak tanıdığı S.'ın kendisine telefon edip sıfır bir dorsenin işlemleri olduğunu bildirmesi nedeniyle sadece belgelerle trafik tescilde işlemler yaptığını beyan ederek atılı suçlamayı kabul etmemesi ile sanık A.. C..'ın aşamalarda kendisinin sadece katılan ile dorseyi alacak olan S. ve H.i tanıştırdığını, bunun dışında bir işlem yapmadığını, hatta katılanın parasını alamadığında kendisini aradığında dorsenin bulunması için kamyoncuları uyardığını belirterek atılı suçlamayı kabul etmemesi, katılanın aracın parasını alamadığında sanık A.ye gittiğini ve durumu izah ettiğinde A.nin diğer sanıklara ulaşmaya çalıştığını ancak sonuç çıkmayınca kendi çabalarıyla aracını aramaya başladığını beyan etmesi karşısında; sanıklar A.. C.. ile N.. Y..'ın savunmaları aksine atılı suçu işlediklerine dair delillerin nelerden ibaret olduğu açıklanmadan yazılı şekilde karar verilmesi, Yasaya aykırı, sanık A.. C.. müdafii, sanık S.. A.. müdafii ile sanık N.. Y..'ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün belirtilen sebeplerden dolayı, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.