Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 28469 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 16087 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 8 - 2012/318460MAHKEMESİ : Ankara 18. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 11/10/2012NUMARASI : 2012/376 (E) ve 2012/1604 (K)Suç : Başkasına ait bankaveya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlamaSanığın gözaltında ve tutuklulukta geçirdiği sürelerin TCK'nun 63. maddesi gereğince infaz aşamasında cezasından mahsup edilmesi olanaklı görülmüştür.Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:1- Sanık aşamalarda mağdurun zararını gidermediğini beyan etmiş ise de, sanık müdafiinin 03/05/2006 günlü celsede mağdurun zararının karşılandığını, mağdurun da 01/06/2006 günlü celsede hesabından çekilen paranın kendisine iade edildiğini bildirmiş olması karşısında; mağdurun zararının kim tarafından, ne şekilde ve hangi aşamada giderildiği araştırılıp, 19.12.2006 gün ve 26381 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanunun 11. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nun 245/5. maddesi uyarınca sanık hakkında TCK'nun 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükmünün uygulama olanağının değerlendirilmemesi,Kabule göre de; 2- 01/06/2006 gün, 2006/337 Esas ve 2006/587 Karar sayılı ilam ile neticeten 2 yıl hapis ve 4.000 TL adli para cezası içerir mahkumiyet hükmüne yönelik aleyhe temyiz bulunmadığı ve sanık hakkında hükmedilen önceki cezanın kazanılmış hak teşkil ettiği gözetilmeden yazılı şekilde fazla ceza tayini, 3- 5237 sayılı TCK’nun 53/3. maddesi gereğince 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, alt soyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemesi,Yasaya aykırı, sanık ve müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.